Misafirlik olgusuna bizim kadar kıymet veren bir millet daha yoktur büyük ihtimalle. O kadar çok anlam yüklüyoruz ki bu işe, neredeyse hayatımızın önemli bir bölümünü kapsıyor. Misafirliklerde yaşanan hoş durumlar dışında bir de oldukça gerilimli, anlamsız ve sürükleyici anlar var. Gelin bakalım bunlar nelermiş...
Misafirliğin ilk gerilimlerinden biridir. Yanlışlıkla french kiss yapan akrabalar, hep zamanlama kurbanlarıdırlar. Bu yüzden sakin davranıp karşı tarafın hamlesini beklemek iyi bir fikir olabilir.
Bunu en güzel şöyle anlatırız:
-Nasılsın Arif Abi?
-Çok şükür sağlığına duacıyız
-Sen nasılsın yenge?
-Hamdolsun
-Peki sen nasılsın Şükran?
-....... (bitmez)
Bu çocuklar hiç farkında değiller ama baya bir hayat kurtarıyorlar. Sohbet akmıyor mu? Ortam nanemolla mı? Hemen çağır Eymen Can'ı, iki göbek atsın, gönüller şenlensin.
Bana kalırsa bir insanın hayatında verebileceği en büyük sınavlardan birisi budur. Her zaman sözünüzü dinleyip size bye bye diyen parçanız, misafirlikteyken asla vedalaşmak istemez. Çık işin içinden çıkabilirsen...
Ev sahibine göre çok spesiyal olan bir yemek, sizin hiç tercih etmeyeceğiniz bir şey olabilir. Böyle durumlarda 'Midem biraz rahatsız' diyerek yırtmak en mantıklısı.
En güzeli. Yoksa tatlı başlayan sohbet her zaman tatlı bitmeyebilir. Haklı olun, olmayın fark etmez. Mümkün olduğunca başka ülkeler üzerinden sohbeti düz bir zemine getirirseniz bu iş de tertemiz sonuçlanacaktır.
İnsan misafirlikte yiyeceği yemeği seçemediği gibi, giyeceği terliği de seçemiyor. Salonda geçtiğiniz ilk 15 dakika gözleriniz sürekli ayaklarınıza takılacak ama bu da geçecek...
Bunu söyleyenler olduğu gibi utanıp söylemeyenler de var. E çünkü demezler mi adama 'Sen buraya televizyon seyretmeye mi geldin?' diye... Diyebilirler!
Çay bizde çok önemli biliyorsunuz. Bir içecekten çok bir kültür meselesi. Misafir çay içmeyince, ev sahibi onun iyi vakit geçirmediğini düşünüyor. Böyle olunca da ayıp olmasın diye demliklerce çay içiliyor.
Bazıları gerçekten de mutfağına girilmesinden hiç hoşlanmıyor. O yüzden sofrayı da kendileri toplamak istiyorlar. Ama bu da bir nezaket kuralı sonuçta. Hiç toplamasan bu sefer de 'Hayvan gibi yedi içti, bi kalkıp yardım etmedi' derler. Valla çok zor...
Bu da ev sahibinin yaşadığı bir gerginlik türü. Ne zaman kalkacağını bilmek çok önemli. Örneğin genellikle meyve ikramından sonra izin isteyip eve gitmek lazım. Yok, bazıları bunu da anlamıyo.
Allahım, bunlar nasıl işler? Biz bu kadar alıngan bir millet miyiz acaba diye düşünmeden edemiyor insan. Saniye farkıyla o kapı biraz erken kapansın, bakın bakalım bir daha size geliyorlar mı!
'Şükraaann. 5 numara orlon unutma. Arif Abi o dediğim merhemden al mutlaka bak. Hadi... Hadi selametle....Hadi....' (Bir türlü içeri girilemiyor)
ya bide hoşbulduk demek yerine hoşgeldin demek var misafir olduğun akrabaya :/
Bizi içilen çaylar da kesmez sonunda kahveye bağlarız.
yani içlerinden beni en darlayan bitmek bilmeyen kapı muhabbeti, hepsini kibarca reddedebilirsin ama laf lafı açtıkça o kapı 1 saat kapanmadığını bilirim