Darısı kimin başına desek acaba? 😅
Darısı kimin başına desek acaba? 😅
Peki nasıl oluyor da bundan 50 yıl önce kıtlık çeken ve gelişmemiş ülkeler arasında yer alan Çin şu anda ekonomik anlamda dünya gücü statüsü kazandı? Haydi, gelin hep birlikte inceleyelim!
nüfus yoğunluğu
doğru odak ve verimlilik
sermaye ya da bir diğer adıyla TFP (Toplam Faktör Verimliliği)
Çin’in 1978’deki ekonomik reformlarından bu yana yıllık kişi başına GSYİH büyüme oranı % 9 civarında artış gösterdi. Dünya Bankası'nın kişi başına % 2'lik bir GSYİH büyüme oranını mükemmel olarak ele aldığını düşünecek olursak bu Çin için olağanüstü bir performanstır.
Kaynak: ECB, One Road Araştırmaları
Çin'de bulunan büyük iş gücü, ülkenin TFP'sinin (Toplam Faktör Verimliliği) arttırmasında ve nüfusunun üçte birinin iş hayatına geçmesinde büyük rol oynadı.
Bundan dolayı da çalışma yaş aralığı genellikle 15-64 yaş arasında değişiyordu ve 2014 yılında bir milyar gibi bir sayıya ulaşmıştı. Haliyle bu nüfus oranı da ülkedeki sanayileşme için oldukça büyük bir etken olmuş oldu.
Bu da düşük vasıflı iş gücü demektir fakat yüksek kar marjı anlamına gelir. Çin ise üretime geçerek Asya Sermaye Geliştirme modelini doğru bir şekilde uygulamış oldu. Yoğun iş gücü gerektiren bu modelden sonra Çin tarlada başlattığı politikalarını fabrikalara taşıyabildi.
Bu bağlamda en önemli noktalardan biri de Çin'de beşeri sermaye olarak da adlandırılan işçilerinin becerileri, ülkenin uyguladığı geliştirme aşamalarıyla aynı hızda gelişti. Bir ekonominin büyümesi için gerekli becerilere sahip yeterince büyük bir iş gücüne ihtiyacınız yoksa bu adımları atmanızın pek de mümkün olmadığını hatırlatmış olalım.
Kaynak: Yıllık İstatistikler Basımı (2016), One Road Araştırmaları
1990'ların başında, yabancı yatırımlar arttıkça vasıflı çalışanlara olan talep hızla artmaya başladı. Yukarıdaki grafik özellikle kentsel alanlarda olmak üzere Çin'deki üniversiteye giriş oranındaki artışı göstermektedir. Üniversitelere olan ilginin en büyük nedenlerinden biri de hükumetin 'bir nüfusun becerilerine ve eğitimine yatırım yapmak sadece bireye değil aynı zamanda sektöre de fayda sağlar' düşüncesinden kaynaklanmaktaydı. Çalışanların üretkenliği bu şeklide artıyor ve daha gelişmiş ürünler üretebilme yetileri çoğalıyordu.
Kaynak: Yıllık İstatistikler Basımı, One Road Araştırmaları
Bu da herkesin fayda sağladığı ve ekonomiyi ileriye taşıdığı bir durumdur.
1990'larda ve 2000'lerin başında Çin sadece tanınmış markaları taklit ederek hızla dünyanın en büyük ekonomilerinden biri haline geldi. Gelişmiş ülkeler de bu durumdan yararlandı ve üretimi Çin'e taşeron olarak yaptırmaya başladı. Teknik bilgi ise ülkeye bu şekilde aktarıldı. Çırak kısa sürede usta oldu. Yeni edindiği bilgilerle Çin, daha sofistike, yüksek kaliteli ürünler ve teknoloji üretmeyi başardı. Çinli üreticiler de hızla modern, yenilikçi ve yüksek teknoloji şirketleri haline geldi.
Yerel Çin hükumetleri Japonların temel teknolojilerini Çinli mühendislere öğretmeleri için bir bakıma zorlamış oldu. Kısa bir süre sonra Çinli şirketler aynı teknolojileri dünya çapındaki demiryolu projelerini uygulamak için kullandı. Bu da Kawasaki’nin rekabet avantajını ortadan kaldırmış oldu.
Çin'de faaliyet gösteren yabancı otomotiv şirketlerini Çin hükumeti yenilenebilir enerji araçları üzerinde çalışan Çinli şirketlere bilgi vermeye zorladı. Şimdilerde ise Pekin elektrikli otomobil endüstrisinin merkezi olmak üzere.
Teknoloji sektörüne yapılan bu geçiş daha az iş gücü gerektiriyor ve ekonomiyi ayakta tutması bekleniyor. E-ticaret gibi sektörler de gün geçtikçe değer kazanıyor. Alibaba ve Tencent ise zaten bu sektörde zirvedeler.
Örneğin şimdiye kadar Çin hükumeti 170 milyon dolar tutarındaki doğrudan yabancı yatırımı kabul etti. Bu yatırımların çoğuysa imalat ve hizmet sektörüne gitti.
Kaynak: Bloomberg, One Road Araştırmaları
2008- 2014 yıllarında Çin’in yatırımı artmaya devam etti ve bu da kâr ve büyümeyle sonuçladı. Aynı zamanlarda ise başka bir ACD ülkesi olan Japonya'nın borçlanmasını kısıtladı. Haliyle bu durum da GSYİH'daki büyümenin neredeyse sıfıra düşmesiyle sonuçlandı.
Kaynak: Dünya Bankası, One Road Araştırmaları
Sanayi sektörü ise güç kaybetti. Hizmetler büyüme ve istihdam için daha iyi fırsatlar sunduğundan dolayı Çin hükûmetinin bu eğilimi devam ettirmek isteyeceği düşünülüyor.
Kaynak: Bureau İstatistikleri, One Road Araştırmaları
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...
çin kim yahuu ? biz varken...
Hamam böceği ülkesi.
cin'in bugunki ekonomik basarisinin mimari deng xiaoping'dir. mao'dan sonra iktidara gelisiyle cin'i serbest pazar ekonomisine gecirmis, bugunki basarinin temellerini atmistir. serbest piyasa ekonomisine gecisle ilgli guzelde bir sozu vardir "bir kedinin siyah yada beyaz olmasi farketmez, fare yakaliyorsa iyi bir kedidir." tabi burda basariyi tek kisiye baglamak dogru olmaz, basarinin esas sirri cin'in meritokrasiye dayanan devlet sistemi. yani liyakattir. devlet yonetenler o mevkiye liyakatlariyla, devlet yonetiminde gosterdikleri basari ile gelirler. valiler kendi bolgelerindeki ekonomik buyume ve basarilari ile puanlandirilarak yukselirler. bu yuzden bolgeler arasinda sert rekabet vardir. devlet icinde gorevler isinin ehli kapasiteli insanlara verildigi icin cin bu kadar hizli yukselebilmistir.