Tarihte genellikle erkek şahsiyetlere daha fazla yer verildiğinden birçok defa bahsetmiştik. Tarihi süreçte birçok mühim kadın şahsiyetin de mevcut olduğunu ve gözardı edilmemek gerektiğini belirterek, bu konulara dikkat çekmiştik. Bu defa da yakın tarihimizin mühim kadınlarından birisi olan Nene Hatun'a değineceğiz.
O dönemde Osmanlı, büyük harplerin ve siyasi gerginliklerin yılgınlığı içerisindeydi. Nene Hatun 20 yaşına basıp da evlendiğinde Osmanlı yine büyük bir harbin içerisine adım atmıştı. Bu defa da rakip Ruslar idi.
Rus akınlarına karşı Osmanlı cenahında muazzam bir direniş vardı. Plevne'de Osman Paşa, bugün bile akıllardan silinmeyecek bir mukavemet gösterdi. Kafkaslar'da ise Ahmet Muhtar Paşa'nın namı dört bir yana yayılmıştı.
En sonunda Rus kuvvetleri batıda İstanbul-Yeşilköy (Ayestefanos)'a ve doğuda ise Erzurum'a kadar geldiler. İşte Nene Hatun'un bugün bile dillere destan olan hikayesi de tam bu sırada başlayacaktı.
Nene Hatun o zamanlar gencecik bir anneydi. Düşmanın vatan topraklarına girdiğini öğrenince hiç tereddüt etmedi. 3 aylık çocuğunu geride bırakarak, ''evladım anasız yaşayabilir, ama vatansız yaşayamaz'' düşüncesiyle direnişe katıldı.
Bütün halk kazma, kürek, sopa, taş, tüfek, kılıç, nacak eline ne geçirdiyse kapıp Aziziye Tabyasına koşmuştu. Kalan askerlerle birlikte halk Rus kuvvetlerine karşı saldırıya geçtiler. Göğüs göğüse geçen bir muharebe sonunda Ruslar, Aziziye Tabyasından uzaklaştırıldı.
Nene Hatun'un 4 erkek, 2 tane de kız çocuğu olmuştu. 93 Harbi sonrasında Balkan Savaşları, Birinci Dünya Savaşı derken oğullarından ikisini de cephede şehit verdi. Fakat Nene Hatun ve onun hikayesi esasında 1937 yılında, 93 Harbi gazileriyle yapılan bir röportaj vasıtasıyla tanındı. O günden sonra da asla unutulmadı.
II.Dünya Savaşı sırasında da birçok zorluklar, geçim sıkıntıları çekmişti. 1952 yılında kendisine '3. Ordunun Nenesi' unvanı tevcih edildi. 1955 yılında hayata veda ettikten sonra da cenazesi, direnişinin sembolü olan yere yani Aziziye Şehitliğine defnedildi.
Aynı zamanda Nene Hatun'a 1955 yılında 'Yılın Annesi' unvanı da verildi. Netice itibarıyla Nene Hatun, 'vatan sağ olsun' deyip gözünü kırpmayan kahraman kadınlarımızdan birisiydi.
Babam ve oğlum filminde "Nene hatun ve torunu Onbaşı İbrahim ile birlikte düşman mevzilerinden cesurca geçtiler. Onlar kahramandılar, Kurtuluş Savaşı’nın süper kahramanları" diye anılmıştı. ''Türk çocuğu öksüz kalır, yurtsuz kalmaz.'' sözüyle gönlümde büyük yeri olan, 93 harbi kahramanlarından asıl adı Nene Kırkgöz olan bir Türk anası. Her zaman hayranlıkla baktığım, ölümünden bir yıl önce kendisini ziyaret eden NATO Başkomutanına "Ben o zaman gereken şeyi yapmıştım. Bugün de gerekirse aynı şeyi yaparım" demiş cesur, yiğit insan. Bu toprakların Nene Hatun’ları da hasan Tahsin’leri de bitmez. kürdistan hayaliye yaşayan zavallılarda az araştırsın, hayalleri Nene Hatun gerçeğiyle son bulur :)
''Evladım anasız yaşayabilir, ama vatansız yaşayamaz'' Kahraman Türk kadını..
Erzurumlu olmakla gurur duyduğum anlardan biri. Erzurum doğunun kalesi, Türk'lüğün özüdür. Ne demiş şair; Erzurum'un Dadaşı, Halay da çeker başı, Efesi var İzmir'in Türk'ün Eğilmez Başı. Bu vatan da hala nene hatunlar var ben buna inanıyorum