Filmleri izlerken beyninizdeki 'Abi sen ne çeşit bir manyaksın?!' nidalarına engel olamayacaksınız...
Filmleri izlerken beyninizdeki 'Abi sen ne çeşit bir manyaksın?!' nidalarına engel olamayacaksınız...
Bu içerikteki film özetleri Filmloverss'tan alınmıştır.
Filmleri 'Kara Film' ya da 'Snuff Film' olarak adlandırılan türde. Sınırları zorlayan seks ve şiddet sahneleri, izlerken hatta izledikten sonra bile huzursuz edici etki yaratan 'steadicam'le yenilikçi bir yol izliyor.
Cinsellik, uyuşturucu, şiddet, ensest, intihar gibi konulara sıkça yer veriyor. Bunların günümüzün gerçekleri ve ne denli rahatsız edici olduğunu insanlığa ayna tutarak göstermek istediğini belirtiyor.
'Sanat ve pornografi arasında bir sınır yoktur. Her şeyin sanatını yapabilirsiniz. Bir mum ve bir ses kaydedicisiyle deneysel bir film yapabilirsiniz. Süt içen bir kediyle sanat yapabilirsiniz. Seks yapan insanlarla da bir sanat yapabilirsiniz. Bir fark yok. Olağan dışı yollarla çekilen ya da çoğaltılan herhangi bir şey sanatsal ve deneysel olarak düşünülür.' diyerek aslında varoluşun ve yaşama sebeplerimizin her birinin başlı başına bir sanat olduğunu ifade ediyor.
Aslında Gaspar Noé'nin filmlerinin, günler içerisinde birçok kez yaşanan bu olayların hiçbir zaman açık bir şekilde gösterilmemesini, bu durumda insanların hiçbir şey olmamış gibi davranmasını ya da farkındalık sahibiymişçesine sosyal medyada duyar kasarak parmak egzersizi yapmalarını eleştiriyor.
Cannes Film Festivali'nde izleyiciyle buluşan 'Irreversible' filmini salonun büyük bir çoğunluğu gerilime dayanamayarak salonu terk ediyor. Hemen hemen her filminde gerilim düzeyi oldukça yüksek .
Bu şekildeki bir diğer filmi de 'Enter The Void' filmi oluyor. Cannes Film Festivali'ndeki gösterimde izleyenler, filmin baş dönmesi ve bulantı yarattığını belirtiyor. Film tam 15 dakika boyunca alkışlanıyor.
Uzun ve sıkıcı denebilecek sahneleri bile 'Eee ne olcak şimdi?!' diyerek bırakamıyor insan. Hiçbir şey beklendiğiniz gibi ilerlemezken her an sizi 'Nasıl ya?', 'Yok artık daha neler!', 'Hasta herif!' gibi tepkilere sevk edebiliyor.
Her filmi ayrı bir görsel şölen sunuyor. Neon ışıkların ve sahnedeki kullanılan arka planlanın beyinde kalıcılığını kullanarak sahnelerin zihinlerde yer edinmesine neden oluyor.
Günler sonra bile aniden bir sahnenin beyninizde canlanması, kaçınılmaz bir durum...
Tabii en sevdiği yönetmen Stanley Kubrick ve en sevdiği film de bir Kubrick filmi olan '2001 a Space Odyssey' olunca hayal gücünün bu kadar geniş olması şaşırtmıyor.
Filmlerinde 'Nihilizm' ve 'Avangart' izleri görmek mümkünken 'Pisişik Bağımlılık', 'Termodinamik Yasaları' da yer verdiği diğer olgular arasında yer alıyor. Deneyimsel sahneleri, bizzat kendisi de deneyimledikten sonra çekmesiyle de dikkat çekiyor.
Gaspar Noé'nin yapıtlarının hepsini birbirinden ayrı iddialı bulsak da naçizane fikrimiz şu 7 filmi mutlaka izlemeniz yönünde...
Fransa, 1980. Zihinsel özürlü yeniyetme kızını baştan çıkarmaya çalışan bir adamı dövdüğü için mahkûm olan bir kasap, hapisten yeni çıkıyor. Artık yeni bir hayata başlamak istiyor. Kızını bir akıl hastanesine yerleştiriyor, hamile sevgilisi ve onun annesiyle Lille kentinin bir banliyösüne taşınıyor. Aslında birlikte olduğu kadını sevmiyor. Kadın ona yeni bir kasap dükkânı ve yeni bir hayat sözü vermiş, ama bunun bir yalan olduğunu anlıyor. Çok geçmeden kendini onun dırdırı ve bayağılığı yüzünden ezilmiş hissediyor. Bir huzurevinde bekçi olarak işe giriyor. En sonunda, sevgilisinin aşağılamalarına dayanamayarak şiddete başvuruyor.
Paris'te oldukça pis bir arka sokak barı... İçeriden dışarıya çıkan sedyeler, ambulans ışıkları ve yaşanmış kanlı bir gece... Bu gecenin kurbanları, aslında bu gecenin sonunda değil başındalardır henüz. Hayatın kurgusu, bazen insanın zannettiği gibi ileri doğru değil, geriye doğru akar. Bütün günahlar, birer birer ortaya çıkacaklardır ve insanoğlu kendi pisliğiyle karşı karşıya gelecektir.
Tokyo’da geçen, büyük kısmını ana karakterin Oscar’ın bakış açısından izlediğimiz bir anlatı… Filmin görselliğinin ötesinde; tipografiye dahi hakim olan baskın neon ışın kullanımı… Fakat en nihayetinde Enter the Void, içinde uyuşturucu, Budist felsefe, reenkarnasyon içeren, izleyiciyi neredeyse oyunsal bir deneyimin içine sokan bir film.
Murphy, Electra ve Omi arasında gerçekleşen aşk, seks ve gözyaşı düğümü üzerine kurulu olan anlatı, merkezine Murphy’nin deneyimleriyle hesaplaşması, pişmanlıkları ve sıkışmışlığını alıyor. Electra ile yaşadığı yoğun ilişkinin aralarına Omi’yi davet etmeleri ve bunun peşi sıra gelen darbeler üzerine bozulması Murphy’nin hikâyesini sürüklüyor.
Climax, bir hikâyeden ziyade, bir delirme hâline odaklanıyor. Bir dans grubunun prova için toplandıkları genişçe bir binada verdikleri parti, servis edilen sangriaya uyuşturucu karıştırılmasıyla çığırından çıkıyor. Dansçıların birbirleriyle havadan sudan sohbet ettiği, flörtleştiği bu gece adım adım bir cehenneme dönüşüyor.
İki aktris, Béatrice Dalle ve Charlotte Gainsbourg, bir film setinde cadılar hakkında hikâyeler anlatıyor, ama Lux Æterna sadece bundan ibaret değil. Noé’nin yeni filmi aynı zamanda sinema, film sevgisi ve setlerdeki sinir harpleri üzerine bir essay.
2021 Cannes Film Festivali'nin Cannes Première bölümünde gösterime sunulacak olan Vortex, yaşlı bir çiftin son günlerini konu ediyor.
Irréversible ve love'u izledim. her ikisi icin de saglam bi kafaya sahip olmak gerektigini dusunuyorum. tekrar tekrar izlenecek filmler degil cunku. bu arada tum filmler bi yana kubrick'in 2001 space odyssey filmi bi yana. ote yandan icerigi hazirlayan arkadasa da yazdigi girizgah icin tesekkurler. analiz ve tespitler yerinde olmus. emek harcadigi belli.
neden bilmiyorum ama beğeniyorum filmlerini yer yer aşırıya kaçsa bile bağlıyor bir şekilde
love ı izledim , ilkin çok brütal gelmişti fakat aşkı , aşkın sürecini bitişin sancısını mükemmel anlatan nadir filmlerden . seks sahneleri gerçektir bu arada