Sanayide çırak olmak, hem zorlu hem de öğretici bir süreçtir. Genç yaşta işe başlayan çıraklar, ustalarının yanında hem el becerisi kazanır hem de iş disiplinini öğrenir. Sanayide çıraklık, doğru şekilde uygulandığında meslek öğrenmenin önemli bir yolu olsa da, bazı durumlarda çocuk işçi sömürüsüne dönüşebiliyor. Eğitim çağındaki çocuklar uzun saatler çalıştırılıp düşük ücretlerle emeği suistimal edildiğinde, bu durum hem fiziksel hem de ruhsal gelişimlerini olumsuz etkiliyor.
Oto sanayiciler gençlerin iş beğenmediğini, elleri kirlendiği için çalışmak istemediklerini söyledi. Verdikleri ücretler ise tepki çekti. Çıraklara haftada 2-3 bin verdiklerini, kafası çalışıyorsa bu ücretin 5 bin TL'ye kadar çıkabildiğini söyleyen adam, usta olduklarını ise maaşlarının 10-20 bini bulabileceğini belirtti.
Şimdiki çocuklara laf söyleyenlerin, ben gençken kaynanamdan çok çektim gelinim de çeksin diyen kadınlardan farkı yok gözümde. He siz ezildiniz, sömürüldünüz, dayak yediniz, üç kuruşa çalıştınız diye; istiyorsunuz ki şimdiki çocuklar da sizin gibi olsun. Olmaz arkadaş bu zamanın çocukları o sürekli bakıyorlar diye şikayet ettiğiniz telefonlarla dünyadan haberdarlar, başka ülkelerin ücretlerini, çalışma şartlarını, saatlerini görüyorlar. Niye boyun eğsinler. Hem de ne işi var kardeşim çocuğun sanayide, geçin bunları. Devlet meslek liselerini eski haline getirecek, çocuklar eğitimini alacak, devletin gözetiminde düzgün ücret ve saatle stajını yapacak. Olması gereken budur ve bu konu tartışmaya kapalı. Nokta.
Verdikleri haftalıklar çıraklara göre gayet normal her haltın b*kunu çıkarmayın! Bunun dışında çırak yetişmemesinin asıl sebebi maaş değil çırağa gösterilen muamele.. Alaylı usta tayfasının her b*ku ben bilirim edasıyla böbürlenmesini kaldıramıyor insanlar bir süre sonra.. O bilmez o anlamaz o beceriksiz vb. Önce sen çırağını altın gibi işleyeceksin sonra ondan iş bekleyeceksin!
Ben sana o parayı versem bir hafta arabamın lastiğini söküp takmazsın emek hırsızı