Şiddet, taciz ve tecavüz haberlerini yazdıkça, paylaştıkça, sesimizi çıkarıp tepkimizi gösterdikçe toplumun farkındalığının artacağını ve bu tarz vakaların azalacağını umuyoruz. Lakin her seferinde vahşetin, iğrençliğin, zulmün eşiği öylesine düşüyor ki, söyleyecek kelime bulamıyoruz.
Yine bir tecavüz haberi... Bu sefer kurban 4 yaşında bir kız çocuğu.
Sesin geldiği tarafa seslenip düdüğünü öttürdüğünde ise gürültüyü yapan kişi ya da kişilerin kaçtığını fark etti. Bunun üzerine gündüz vardiyasında çalışan güvenlik ekibine bir not bırakarak, gece şüpheli sesler duyduğunu ve güvenlik kameralarının kontrol edilmesi gerektiğini söyledi.
Fabrika duvarının yanında, yolda ve kaldırımda küçük çocuğa tecavüz eden erkeğin yakalanması için derhal polise haber verildi.
Aileye ulaşan polis olayın iç yüzünü öğrenmek için aile üyelerini sorguladı. Aile, kapı kilidi dahi olmayan bir gecekonduda yaşayan, yoksul bir aileydi.
'Kızım sabaha karşı beni uyandırdı 'anne acıyor' dedi. Ben de baktım her yeri kan.' açıklamasında bulunan anne, kızına ne olduğunu sorduğunda çocuğun cevabı 'bilmiyorum' oldu.
Doktor 'sert bir yere mi çarptı?' diye sorduktan sonra 'ufak bir çatlak var başka da bir şeyi yok' diyerek herhangi bir adli rapor tutmadı.
Özellikle sağlık sektörü çalışanlarının bu konularda daha titiz davranmaları gerekiyor.
'Çocuğumu nasıl kaçırdıklarını bilmiyorum. Diğer çocuğum sabahları kalkar süt ister ama ilk defa kalkmadı. Ben de kalktığımda boğazım acıyordu gözlerimde pusluydu yani kendime gelemedim.'
Sabah 5 civarında eve giren tecavüzcü, anneyi ve babayı sprey ile uyuttuktan sonra 4 yaşındaki kızı alıp kaçmıştı.
Tecavüzcü muavin, mahkemeye çıkarıldığı gibi tutuklandı.
Aile içi istismardan da şüphelenen polis, 26 yaşındaki babayı da sorguya aldı. Anne, çocuğunu geri istiyor fakat çocuk bir süre devlet denetimi altında kalacak.
24 yaşındaki anne kızını koruyamadığı için büyük üzüntü duyuyor ve kızının kendisine geri verilmesini istiyor. Fakat şimdilik devlet çocuğu korumak adına tüm önlemleri almak ve tüm ihtimalleri göz önünde bulundurmak zorunda.
'Rızası vardı.'
'Tahrik edici bir şekilde giyinmişti.'
'Alkollüydü, flört ediyordu.'
'Kızlarına sahip çıksalarmış.'
Bu tarz insanlık ayıbı bahanelerin hafifletici unsur olarak bu davada kullanılmayacağı bu sefer bariz. Aynı zamanda da tecavüzün, tamamen tecavüzcüden kaynaklı olduğunu gösteriyor. Bu sefer adaletin yerini bulacağına inancımız tam.
Arkadaşlar ben de üniversite öğrencisi bir kadınım ve Adana’da bahsedilen fabrikaların olduğu bölgede bir tekstil fabrikasında staj yapıyorum. Fabrika bölgesi klasik. Kuş uçmaz kervan geçmez, sadece kamyonlar, arabalar. Otobüs bile zar zor bulunuyor. Ve ordaki evleri bi görseniz cidden ağlamak istersiniz. Ben otobüsten indikten sonra 10 dakika yürümek zorundayım. O yolda yürürken her gün ölmediğime, tecavüze uğramadığıma şükrediyorum. İnsan denilen varlık o kadar tehlikeli, o kadar acımasız ki. Artık kendimi geçtim yemin ediyorum kendimi geçtim. Ben 21 yaşındayım. O çocuk daha 4 yaşında. Daha vajinasının olduğunun bile farkında değil. Daha vajinasını kutu diye biliyor lan o çocuk. Çocuk bile değil o daha bebek lan.Daha altındaki bezi 6 ay önce çıkardı annesi. Hadım etmek idam etmek çözüm değil gençler. Önce vicdan koyacaksın sol tarafına. Önce vicdan.
alnına sıcak demirle yazılsın sübyancı diye . aynı demiri sonra götüne de sokalım .
Bu arada ilaç verip gönderen doktor da ayrı bi orospu çocuğuymuş.