Soygun hikâyeleri özellikle ABD'de gerçekleşiyorsa, hele bir de işe bir 'çete' dahil olduysa hayli ilginç senaryolara gebedir. Çoğu da filmlerin konusu olmuştur, hikâyelerinin büyük bir kısmı da şüphelidir. İstisnalar yok değil tabii, hele ki medeniyetin harman olduğu Kanada'dan çıkıp, akıllara zarar yöntemleri kullanan bir ekipten bahsediyorsak.
Lionel Wright, Patrick Mitchell ve Stephen Reid, 70'li yıllarda adlarından söz ettirecek soygunların ardındaki üç isimdi. Ottawa'da başladılar bu suçla örülen serüvenlerine ve adlarını duyurdukları o meşhur soygun hiç de yabana atılır cinsten değildi.
Planlama yetenekleri o kadar iyiydi ki çoğu soygun 90 saniyede bittiği için yakalanmaları neredeyse imkansızdı. Bir soygunda boyunlarında asılı olan kronometreyle polisin dikkatini çekmeleri ve hızları onların 'Kronometre Çetesi' olarak anılmalarını bile sağladı.
Öyle ki soygun esnasında tuttukları kurbanlara nezaketleriyle nam salmışlardı. Stockholm Sendromu yaşatacak cinsten soyguncular! Her ne kadar nazik olsalar da bankalara büyük zararlar verdi bu çete, hele ki onları ünlü eden o soygun...
Çetenin aldığı istihbarata göre devlet için taşınan büyük miktarda altın geçici olarak Ottawa Havalimanı'nda saklanıyordu. Havalimanı içerisinden ortaklarla da saatlerini ayarlayıp bu altına gözlerini diktiler. Bu olaydan önce küçük çaplı hırsızlıklarda adları geçse de onlar için bu bir üst ligin oyununa hazır olmak anlamına geliyordu.
Bekledikleri altınlar havalimanına ulaşmıştı ve bu altınların günümüzde yaklaşık değeri 8 milyon dolardı. Sıkı bir önlemle tutulan altınlar zırhlı bir aracı bekliyordu fakat beklediğini bulamayacaktı. Gece yarısından sonra çete işe koyuldu, Reid Air Canada üniforması ve sahte güvenlik kartıyla maceraya hazırdı.
Çetenin diğer üyelerini de yükleme noktasına getiren Reid, çalışmaları başlattı. Ufak bir problemleri vardı, o da altınlar küçük parçalar halinde olduğu için planladıkları 5 dakika, 25 dakikaya uzamış, alarm verilmişti.
ABD'ye kaçtıktan sonra 80'lerde California'da özellikle sahil kenarındaki mülklerde hırsızlıklarıyla bölgeye korku saldılar. Kılık değiştirmeye verdikleri özeni gösteren bu fotoğraf onların meşhur soygunlarından birine ait. Bu soygunlarda Mitchell şoför, Reid ve Wright türlü farklı biçimde soygunu gerçekleştiren ikiliydi.
Zorlanmadan, yakalanmadan tamamlanan bu soygun sonunda eski düzenlerine dönmüşlerdi. En azından öyle olduğunu düşünüyorlardı zira FBI onların bir adım gerisindeydi. Doğru zamanı kollayan FBI, Reid ve Wright'ı beklemedikleri bir anda evlerinde yakaladı. Mitchell tatilde olduğu için geçici olarak da olsa kurtulmuş sayıldı, çok geçmeden o da yakalandı.
Özellikle de Reid adına. Kanada'da cezasını çekerken otobiyografik nitelikte bir kitap yazmaya koyuldu ve yazdığı sayfaları dönemin ünlü şairi ve editörü Susan Musgrave'a yolladı. Musgrave yazdıklarına hayran kaldı ve uzun süre mektuplaştılar.
1987'de şartlı tahliye ile serbest kaldıktan sonra kendini yazmaya adadı, hatta ödüller bile kazandı. Çetenin diğer üyelerine gelirsek, Wright nedensizce ortadan kayboldu, Mitchell kodeste pek rahat edemediğinden olsa gerek transfer edildiği hapishaneden kaçıp Filipinler'e yerleşti, evlendi, mutlu bir hayata başladı. Soygunu da asla ihmal etmedi, yakalanmayı da. 2006'da hapishanede yaşamını yitirdi.
Kodes dışındaki hayata adapte olmakta zorlandı, uyuşturucu etkisindeyken banka soymaya girişti. Yakalandığı esnada polise birden fazla kez ateş açtığı için 16 yıl hapis cezası aldı. 2013'te serbest kaldığında onu sabırla bekleyen Susan Musgrave'la asıl mutlu sonuna ulaştı. Her biri ayrı bir hikâye olan üyeleriyle ne çeteymiş ama!
Suçu ve suçluyu övmek. İlginç!
yinede bizim reisin eline kimse su dokemez:)
degisik