Hep birlikte biraz yakın geçmişe gidiyoruz. Cumhuriyet'in kuruluşundan günümüze hikayesini çok fazla bilmediğimiz, ürettiğimiz ve bundan da muhteşem gurur duymamız gereken hikayeleri 'Üreten Türkiye' başlığı ile sizlerle paylaşacağım. İlk yazım Keban Barajı ile ilgili olacak. Keban Barajı'nın nasıl yapılmaya karar verildiği ve ülkemize olan katkısını hep birlikte inceleyelim.
Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren tarım üretimini arttırmak ve doğudaki sulama imkanlarını geliştirmek üzere bir baraj yapma fikri üzerinde durulmuştur. Ancak ilerleyen yıllar, dünyadaki savaş, ülkenin sermayesinin yetersiz olması nedeniyle bu fikir 1963 yılına kadar ertelenmek durumunda kalmıştır.
Demirel’in başbakan olduğu, özellikle koalisyon hükümetleri dönemlerinde Türkiye ekonomik krizlere de tanık oldu. 1969-1980 yıllarında yaşanan krizlerde Türk parası art arda devalüe edilmiştir. 1979-1980 yıllarında yaşanan petrol krizi, Türkiye’yi de etkilemiştir. 1960'lı yıllardan itibaren enflasyon çok hızlı yükselirken, pek çok temel tüketim maddesi karaborsaya düşüyor, özellikle benzin, tüp ve temel pek çok gıda maddesi bulunamıyordu.
Bu da iç piyasadaki arzın ve talebin patlama noktasına gelmesine, pek çok ürünün üretilmeyince ithal edilmesine neden olmuştur. Ancak tarım ile kendini geçindirebilen insanların aksine petrol ve elektrik ihtiyacı nedeniyle ülke ciddi derecede borçlanmaya başlamıştır. Bu da ülkede bazı yatırımların acil olarak yapılması gerektiğini iyice hissettirmiştir.
Arap ülkelerinde petrol vardı ancak sulak arazi yoktu. Biz baraj yaparak hem tarım ekonomisini büyütebilir, hem de içerdeki iş imkanlarını arttırır, ihracat yapar ve elektrik de satabilirdik. Bunun karşılığında da petrol alabilirdik. Kısacası kazan-kazan durumunu uygulayabilecek durumdaydık! Bu da baraj yapılma fikrini alevlendiriyordu!
Öncelikle projesi çizilen baraj için daha sonra inşaat ihalesi açılmış ve baraj için teklifler toplanmıştır. 1965 yılına gelindiğinde ise yüklü bir sermaye ihtiyacı ve dönemin başbakanı Süleyman Demirel tarafından temelinin atılması ile proje başlamıştır. Barajın yapımı 11 yıldan fazla sürmüştür.
(Demirel o dönemlerde 1964 yılında AP'nin başına geçmiş ve 1965 seçimlerinde %52'den fazla oy alarak tek başına iktidara gelmiştir.)
O dönemlerde Türkiye'nin yaşanan kriz nedeniyle dışarıya yaptığı ihracatı arttırma şansı vardı. Tarım üretimini ikiye katlayabilirdi. Doğu bölgelerinde 'deli dalgaları ile ünlü' iki nehri vardı; Fırat ve Dicle. Ancak bunlardan verim alınamıyordu. Tarım yapanlar sadece nehirlerin taşmak üzere olduğu zamanlarda sulama yapabiliyor, bunun için de ilkel yöntemler kullanıyorlardı.
Projesinden hizmete alınışına kadar bir çok hükümet gören Keban Barajı için Elazığ, Tunceli, Erzincan, Malatya ve Sivas'ta binlerce metrekare alan da kamulaştırılmıştır. Barajın maliyetinin bir kısmı Dünya Bankası ve farklı ülkelerden alınan hibe veya kredilerle karşılandı. Borç üzerine borç ile barajın bitirilmesi için yoğun çaba gösterilmiştir.
Gurur duymamız gereken bu üretim hikayemizdeki asıl önemli detayları şimdi paylaşacağım.
1950'lerde Hirfanlı ve Sarıyar barajlarının ardından 'büyük baraj inşaatı' tecrübesi kazanmış olan Türk mühendisliğinin ortaya koyduğu ilk 'dev barajdır'.
Keban yapıldığı dönemde ülke elektrik ihtiyacının yüzde 20'sini tek başına karşılamaya başlamıştır.
Barajın yapılmasıyla Elazığ'ın batı, kuzey-doğu ve doğu istikametinde 125 kilometre uzunluğunda 675 kilometrekare alana sahip 30 milyar ton kapasiteli dev bir göl oluşmuştur. Baraj bir yandan elektrik enerjisi üretirken bir yandan da göl çevresinde oluşan mesire alanlarıyla bölgede sosyal hayata katkıda bulundu, sağladığı balık avcılığı imkanıyla alternatif bir gelir imkanı sundu.
1980'lerde tamamen yapımı biten Keban Barajı için dönemin başbakan yardımcısı Turgut Özal'ın verdiği bir röportajdaki rakamlara göz attığımızda sonuç daha net ortaya çıkıyor. O dönem için 9 milyar kilowatt'lık bir üretim yaklaşık 2,2 milyon tonluk petrole denk geliyordu.
1974’de hizmete giren Keban Barajı ve Hidroelektrik Santralı, üretime başlamasının 25.yılında, toplamda yaklaşık 148 milyar kWh enerji üretimiyle, ekonomiye 7.5 milyar dolarlık katkı sağlamış, 63 bin 872 hektarlık bir alanın da sulanmasını mümkün kılmıştır.
Gelecek hafta bir sonraki yazımızda görüşmek üzere!
Son 16 senede yola köprüye yapacağımız yatırımları bu tarz üretim ve üretime destek sağlayacak şeylere yapsak et falan ithal etmemize gerek kalmazdı aksine biz dışarı satardık. Gel gör ki hükümetimizin askeri sanayi dışında göze çarpan bir başarısı olmadı. Varsa yoksa özelleştir ve paran değer kaybetsin. Tarihin en noe-liberal hükümeti...
keban barajı ile harran ovasının ne alakası var acaba? harran ovası urfa tarafında olsa olsa atatürk barajından sulama yapılabilir. keban barajı ise elazığda. arada 500 km var.
Cem Seymeni herkese tavsiye ederim.