Son birkaç yıldır kullanımda olan procrastination kavramı, modern toplumlarla yaşayan bireylerin kanayan yarasını temsil etmeye devam ediyor.
Son birkaç yıldır kullanımda olan procrastination kavramı, modern toplumlarla yaşayan bireylerin kanayan yarasını temsil etmeye devam ediyor.
Kabaca bir tabirle, tüm sorumluluklara rağmen insanın yapması gereken şeyleri yapmaktan kaçınması, bunu da tamamen vakit kaybı aktivitelerle gerçekleştirilmesi olayına procrastination deniyor.
Siz de çoğu zaman sorumluluklardan ince ince kaçıyor, işlerinizi halletmek ya da ödevlerinizi yapmak yerine iki dakikada bir Instagram’ı kontrol ediyor veyahut Angry Birds filan oynuyorsanız, procrastination’dan muzdaripsiniz denebilir.
Peki nasıl kurtulunur bu illetten? Üzerine onlarca kitap, yüzlerce blog girisi yazıldı, seminerlere konu oldu. Fakat henüz kesin bir reçetesi mevcut değil.
Mark Twain’in meşhur bir sözü var.
“Eğer işin kurbağa yemekse, sabah ilk olarak yapacağın en iyi şey kurbağayı yemektir. Eğer işin iki kurbağa yemekse, iyisi önce büyük olanı yemektir.”
Yapılması gereken birden fazla iş varsa, bu kez önce zor olanı halletmeliyiz. Yani önce büyük kurbayağı yutmalıyız! Bu da fikrin ikinci kısmını oluşturuyor.
Önce yapmak istemediğimiz, fakat yapmak zorunda olduğumuz işi, yani kurbağayı tespit etmemiz ve ardından onu yutmamız gerekiyor.
Bu üşenme anlarından birinde kendinize “Kurbağayı yutmalıyım” deyin. Belki bu kez işe koyulursunuz.
Denemeye değer.
kurbağanın amk
bu sendromun son zamanlarda artmasının tek sebebi var; sınavlara bizleri hazırlayan hocaların, "ilk önce kolayından başlayın, sonra zorlar için kalan vaktinizi harcayın" felsefesidir.
Eskiler hep öğütler zaten, ilk önce zor olan işi yap diye.