Nihayet güzel şeyler de oluyor!
Nihayet güzel şeyler de oluyor!
'Kızımın adı Daisy. Büyük bir olasılıkla Macaristan sokaklarının birinde dünyaya geldi. Daha önce ne sevgi ne de oyuncak görmüştü. Dünyadan çok korkuyordu. Hala utangaç olsa da artık keşfetmeyi seviyor ve çok mutlu!'
'Kedimin adı Bucky Barnes. Üstteki fotoğrafta da görebileceğiniz gibi onu işlek bir caddede bacak ve kulak ampütasyonuna ayrıca kan nakline ihtiyacı varken buldum. Alttaki fotoğrafta ise onu en sevdiği kaseyle görüyorsunuz. Kendisi dünyanın en tatlı en rahat oğlanı!'
'Kızım Ellie'yle tanışın. Onu henüz 9 aylıkken ve uyuz hastasıyken sahiplendim. Şimdi 4 yaşında ve çok güzel tüyleri var. Benimle birlikte koltukta uzanıp televizyon izlemeyi çok seviyor. O benim her şeyim!'
Oğlumun adı Crash Davis. Soldaki fotoğrafta henüz 8 aylıkken onu sahiplendiğim ilk günü görebilirsiniz. Sadece birkaç ay geçti ama her geçen gün daha da yakışıklı oluyor.'
'Benim adım Boni ve aslen Meksikalıyım. Suistimal edildim ve yüz üstü bırakıldım ama Kanadalı yeni ailem beni iki tüylü abimle birlikte sahiplendi. Benim beyin deformitem ve nörolojik sorunlarım var ama bunlar beni durduramaz. Her gün ailemin yüzünü güldürüyorum. Benim gibi başka köpeklere de şans tanınmasını istiyorum.'
'Oğlum Archie. Onu geçen yıl sahiplendim ve şu anda 6 yaşında. Onu sahiplendiğimde beş tane dişinin cekilmesi gerekiyordu ve başka sağlık sorunları vardı. Şimdi ise tamamen sağlıklı bir oğlan. Artık arkadaşlarıyla parkta zaman geçirmeyi ve sincap dostlarını çok seviyor.'
'Juno'ya merhaba diyin. Kızım Kolombiya'da bir sokak köpeğiydi. Soldaki fotoğraf onu bulduğumuz ve dokuz yavrusuyla kurtardığımız gündü. Sağdaki ise şimdi bizimle Seattle'daki yaşantısından bir kare.'
'Onu sahiplendiğimizde kemikleri görünüyordu, şimdi ise o kadar mutlu ki...'
'Kedimiz Larry. Ben bir veterinerde çalışıyorum ve Larry hastanemize sahibinin birden fazla kez kaynar suya sokmasından dolayı gelmişti. Polisler sağ olsunlar bu hayvan eziyetine bir dur dedi ve onu sahiplenme şansı elde ettim!'
'Bizim küçük Bear'ımızı 2018'in Temmuz ayında sahiplenmiştik. Küçücük ama yuvarlak bir bir göbeği vardı. Hala çok tatlı ama artık o kadar da küçücük değil!'
'George terk edildiğinde ne bir yiyeceği, ne suyu ne de bir barınağı vardı. Onu o halde gördüğümde kurtarmak istedim. Önceki köpeğimin ölümünden dolayı yastaydım. Biz birlikte iyileştik, birbirimizin yaralarına merhem olduk. Artık onsuz bir hayat düşünemiyorum. Artık çok mutlu.'
'Clyde'ı bulduğumda terk edilmişti. Önce kaybolduğunu düşüp onu yerel bir barınağa bıraktım ama olayın peşini de bırakmadım. Sonradan anladım ki eski sahipleri onu terk etmiş. Ben de onu sahiplendim. Şimdi iki kardeşiyle birlikte mutlu mesut yaşıyoruz.'
'Onu bulduğumuzda iki patisi donmuş ve kuyruğunun amputasyon olması gerekiyordu. Ameliyat olduktan sonraki sürecimiz oldukça zor geçmiş olsa da artık Beanz çok mutlu!'
'Stinkerbell kurtarılmış bir kedi. Onu bulduğumuzda oldukça kötü bir enfeksiyon geçirmişti ve neredeyse ölüyordu. Şu anda 3 yaşında bir kedi olmasına rağmen büyüklüğü 6 aylık bir kedi kadar. Kendisi şimdiye kadar gördüğüm en sevgi dolu, şefkatli ve mutlu kedi.'
'Olive'i sahiplenmeye karar verdiğimizde bir bodrum katında 5 yıl boyunca kötü koşullarda yaşadığını öğrenmiştik. İlk başlarda çok ürkek ve utangaç olsa da onunla zaman geçirdikçe sevgi dolu ve neşeli bir köpeğe dönüştü. O bizim hayatımızdaki neşenin ta kendisi!'
'June ile tanışın! Yaşlı bir kadın onu çöpte bulmuş ve barınağa götürmüş. (Anne kediyi bulmaya çalışmışlar ama bulamamışlar.) Biz de onu sahiplenme kararı aldık.'
'İki yılı aşkın süredir Gus ve Gabby bizimle birlikte. Bu sosyal izolasyonu biraz da olsa katlanılabilir kılıyorlar!'
'Oğlumun adı Hank ve kendisi barınağa getirilmeden önce vurulmuş bir köpek... İlk başlarda uzun adamlardan, kamyon seslerinden ve çöp kutularından bu yaşadıklarından dolayı çok korkuyordu. Ama artık herkese pati veriyor ve bebekleri öpüyor. Herkes Hank'ı tanıyor ve seviyor.'
'Denham'ı bulduğumuzda boyununda bir zincir vardı ve boynunu sıkıyordu. Köpek dövüşü için eğitiliyordu ve biz onu kurtardık. Onu sahiplendiğimizde kemikleri sayılıyordu. Bu olayların üzerinden 6 yıl geçti ve artık Denham bu yaşananları unuttu. Artık çok huzurlu bir köpek!'
'Penny'i bundan üç yıl önce çöpten bir şeyler yerken buldum. Onu bulduğumda çok zayıf ve çok kirliydi. Hiç sevgi görmemişti. Birlikte iyileştik desek yalan olmaz. O benim şansım!'
'Persley benim ilk köpeğim. Onunla ilk tanıştığımızda çok gergindi hatta ilk hafta tek bir çıt bile çıkarmamıştı. Ama artık gördüğüm en neşeli köpekçik!'
'Bay Mittens evimize ilk geldiğinde önceki sahipleri hakkında neredeyse hiçbir bilgiye sahip değildik. Anlam veremediğimiz tek şey bu kadar neşe dolu bir kedinin nasıl terk edilebileceği....'
'Bu benim tatlı kızım Muffin. Barınağa yerleştirilmeden önce 1 yıl kadar sokaklarda olduğu düşünülüyor. Onu o kadar çok seviyorum ki onu düşünürken gözlerim doluyor. Bir daha asla terk edilmeyecek.'
'Dolly'i ilk bulduğumuzda her yerini bit kaplamıştı. Şimdiyse o bir prenses!'
'Benim kediciğim olan Sulley'i bulduğumuzda oldukça kötü bir durumdaydı. Onu yalnız bırakamazdım bundan dolayı da onu eve getirdim. Veterinerde tedavi gördü ve en yakın arkadaşım oldu.'
'O benim Dakotam. Soldaki fotoğraf onunla ilk tanıştığımız gündü. Sağ üstteki fotoğraf ise ona benimle gelmek isteyip istemediğini sorduğum an çekildi ve sağ alttaki fotoğraf ise yatakta yanıma geldiği ana ait...'
'Chico'yu sahiplendiğimizde oldukça kötü bir durumdaydı. Artık dünyanın en mutlu köpeği!'
'Benim küçük kızım Charlie. Annem onu 2019 yılında yolda bulmuştu. Artık kendisi ailemizin bir parçası.'
Boğazım düğüm düğüm oluyor böyle şeyler gördüğümde.Keşke tüm hayvan dostlarımıza yardım eli uzatabilsek.Yine de insan mutlu oluyor iyi insanların var olduğunu gördükçe.
bakamayacakları hayvanları alıp sokağa bırakanları öldürmek istiyorum gerçekten benimde bir oğlum var ve bütün aile gözünün içine bakıyoruz
Bizim evdeki tüy topağını eşim bulduğunda çamur içinde, iki kürdan bacaklı hasta cılız bir şeydi. Gören ayakları ters mi diye bakıyordu. Şimdi sevimliliğine dönüp bakıyor. Hımbılsanız köpek pişmanlıktır. Gidip sanal hayvan falan besleyin. Zira her sabah ıslak burun, sıcak nefes kombini ile uyanmak hiç eğlenceli değik. Hele ki o koca gözler ile ağlamaklı bakıp, gezmek için uyguladığı psikolojik şiddet en fenası da o :)