kendi yasadigimiz sartlari yasam icin en mukemmel ortam olarak degerlendiriyruz lakin objektif gozle bakilirsa europa yada enceladus yasam icin dunyadan bile daha ideal ortamlar. dunyada yasam uzaydan gelen kozmik isinlara, yuksek enerjili gunes ruzgarlarina, radyasyona cok daha acik cok daha korumasiz. ote yandan europa ve enceladusun kalin buz tabakalari uzayin radyasyonuna, tehlikelerine karsi gercekden saglam bir koruma sagliyor. ornegin yakinlarimizda bir super nova patlasa ve kuvvetli x yada gamma isinlari gunes sistemini vursa, bu uydulardaki muhtemel yasamin hayatta kalma sansi dunyadakinden cok daha yuksek olurdu. dunyada okyanus tabanlarinda volkanik bacalarin dibinde yasayan canlilardan gordugumuz, bu tip kimyasal enerjinin koca koca ekosistemleri, karmasik gelismis yasamlari desteklemeleri pek ala mumkun.
yasam bu uydulara ulastiysa yada orda ortaya ciktiysa yasamalari hatta gelisip yayilmalari icin gereken hersey mevcut. bazi canlilarin uzayin zor sartlarina ne kadar dayanikli olduklarini, ne kadar uzun sureler uykuda bekleyebildiklerini dusunursek, gezegenler arasinda meteor carpmalariyla kayalarin alisverisininde mumkun oldugunuda eklersek, mantiken dunyadaki yasamin oraya cokdan ulasip kolonilestirmis olmasi gerekir. yada tam tersi ordaki yasamin dunyadaki yasamin kokeni olmasi yada hepsine yasamin baska bir yerden gelmis olmasida cok olasi. isin zorlugu ufacik araclari bile oralara gondermede bu kadar zorlanirken kilometrelerce buzun altini arastirabilcek ekipmanlari gondermek cok zor. nitekim dunyada bile antartikanin altindaki buz gollerine yeni ulasip orda milyonlarca yildir izole olmus yasami yeni kesfedebildik.
kendi yasadigimiz sartlari yasam icin en mukemmel ortam olarak degerlendiriyruz lakin objektif gozle bakilirsa europa yada enceladus yasam icin dunyadan bile daha ideal ortamlar. dunyada yasam uzaydan gelen kozmik isinlara, yuksek enerjili gunes ruzgarlarina, radyasyona cok daha acik cok daha korumasiz. ote yandan europa ve enceladusun kalin buz tabakalari uzayin radyasyonuna, tehlikelerine karsi gercekden saglam bir koruma sagliyor. ornegin yakinlarimizda bir super nova patlasa ve kuvvetli x yada gamma isinlari gunes sistemini vursa, bu uydulardaki muhtemel yasamin hayatta kalma sansi dunyadakinden cok daha yuksek olurdu. dunyada okyanus tabanlarinda volkanik bacalarin dibinde yasayan canlilardan gordugumuz, bu tip kimyasal enerjinin koca koca ekosistemleri, karmasik gelismis yasamlari desteklemeleri pek ala mumkun.
şu başka gezegenlerde hayat bulmaya harcadığımız enerjinin yarısını dünyamızı tüketmemek için kullansaydık keşke.
eğer bir canlı formu varsa evrim de vardır...