Bebeklerin doğar doğmaz ağlaması çoğu insan için sıradan bir sahne. Hatta bu sesi duymak doktorlar ve ebeveynler için rahatlatıcı bir işaret. Ama bu ağlamanın sebebi düşündüğünüz gibi sadece acı değil. O ilk çığlık, bebeğin hayata sağlıklı bir başlangıç yapıp yapmadığını gösterir.
İyi de nasıl? Gelin bakalım...
Bebekler anne karnında yaşarken nefes almazlar; ihtiyaç duydukları oksijen, plasenta ve göbek kordonu aracılığıyla anneden gelir. Ancak doğdukları anda bu sistem kapanır ve bebek artık kendi başına nefes almak zorundadır. O ilk ağlama işte tam bu noktada devreye girer. Bebek, doğum sırasında maruz kaldığı soğuk hava ve fiziksel temasla birlikte nefes almak için içgüdüsel olarak bir nefes çeker ve bu nefes çoğu zaman ağlamayla başlar.
Ağlama, bebeğin akciğerlerini ilk kez genişletmesini sağlar. Akciğerlerdeki sıvılar sıkışıp dışarı çıkar ve yerini havaya bırakır. Bu sayede bebek artık kendi oksijen döngüsünü başlatır. Yani o ilk ağlama sadece bir ses değil, aslında bebeğin hayata tutunduğunun en net göstergesidir. Ağlamayan bir bebek, bu kritik geçişi henüz yapamamış olabilir.
Bebek anne karnındayken akciğerlerini kullanmadığı için kalbindeki kan farklı bir yol izler. Ancak doğumla birlikte bebeğin solunumu başladığında, kalbin kan akışı da aniden değişir. Bu değişim, bebeğin vücuduna oksijen taşıyan yeni sistemin devreye girmesi anlamına gelir.
Eğer bebek yeterince ağlamaz ya da nefes almakta zorlanırsa, vücut yeterince oksijen alamaz ve bu durum kalbin işleyişini de olumsuz etkiler. Kan basıncı düşebilir, hayati organlara yeterince oksijen gitmeyebilir. Bu yüzden doğar doğmaz gelen o ağlama sesi hem solunumun hem de dolaşımın düzgün çalışmaya başladığının güçlü bir işaretidir.
Herkesin bildiği klasik doğum sahnesi ağlayan bir bebek görüntüsüdür ama aslında her bebek doğar doğmaz ağlamaz. Bazen bebeklerin doğum sırasında oksijen seviyeleri düşük olabilir veya kalplerinde geçici bir adaptasyon sorunu yaşanabilir. Bu gibi durumlarda bebekler nefes almakta ve ağlamakta gecikebilir.
Ağlamayan her bebekte problem olacak diye bir kural yok. Bazen bebekler doğar doğmaz hemen ağlamaz ama yine de rahatça nefes alır ve vücut renkleri pembeleşir.
Ben doğar doğmaz nefes almayanlardanım, hatta doktor beni zorla yaşatmış. Uzun yıllardır kendisine bol bol saydırıp kulaklarını çınlatıyorum. Bu kötülük dolu dünyaya gözlerimi açmayı reddetmişim işte niye uğraştınız benle 🤨
yerimde rahattım geleceğini biliyor ağlıyor yavrum.
Sıcacık karanlık ortamdan soğuk aydınlık bir ortama cekistirilsen sen de ağlarsın...o bebeğin yaşadığı şok tarif edilmez