Meral Velibeyoğlu Yazio: Öğretmenlik : Before & After Covid 19

Öğretmen: Mesleği bilgi öğretmek olan kimse…. 

Altı ay öncesine kadar yani “before Covid 19” döneminde cuk oturan bir tanımdı.  

Öğretmenlik mesleği bu dönemde en çok dönüşüme uğrayan ve koşullara adapte olmak zorunda kalan mesleklerin başında geliyor.    

İşte size öğretmenliğin before ve afteri 😊

Covid öncesi öğretmen okul denen bir fiziksel mekânda öğrencileriyle sınıflarda buluşurdu. Öğretmekle meşguldü. Bilgiyi öğretmek için farklı öğrenme stillerine uygun ders tasarımları geliştirir öğrenciye bildiklerini aktarır, örnek çalışmalar ile kullandırtır ve sınardı. Eksiklerini tespit eder, onlar üzerinden yola çıkarak, ödevler verir, kontrol eder ve değerlendirirdi. Eksikler üzerinden bir tespit yapıp, sonucu bir not ile “taçlandırırdı”. Öğretmen bilgiye sahip, aktaran otoriteydi. Klasik ders anlatırdı. Öğrenci merkezli öğrenme ortamları sağlamaya çalışan öğretmenler istisnalar oluştururdu. Öğrenme niyet olarak uygulama odaklı gerçekleştirilmek istense de ağırlıklı olarak bilgi odaklı gerçekleşiyordu.

Covid 19 sonrası öğretmenlikte ise öğretmenler öğrencilerle dijital ekranlarda buluşuyor. Altı ay öncesi öğretmenlerin adını dahi bilmediği dijital altyapı ve sistemleri tıkır tıkır kullanabiliyorlar artık. Klasik ders anlatmanın yetersiz kaldığı artık apaçık ifade ediliyor. Öğrencilerin dikkatini çekecek ders tasarlama çabası içerisinde yaratıcı olunuyor ve denemeler yapılıyor. Yapılan birçok deneme çöpe gidiyor, moraller bozuluyor, çaresiz hissediliyor. Tekrar baştan alınıyor. Arada iyi uygulamalar yakalanılıyor. Sadece bilgiyi aktarmanın ve sınamanın yetersiz kaldığı da çok aşikâr.

Öğretmenin rolü değişti; bilgi aktarıcılığından koçluğa evriliyor. Evriliyor, çünkü henüz uyum süreci devam ediyor.

En iyi bilen öğretmen olmak değil, bilgi ve beceriyi edinebilme ve kullanma konusunda öğrenciyi motive eden “koç” öğretmen olmak gerekiyor. Öğretmen öğrencinin bilgi edinme ve kullanma sürecine koçluk yapıyor ve ihtiyaç halinde rehberlik sunuyor. Öğrenciler bilgiyi öğrenmekten hiçbir şekilde kaçamıyorlar, ama burada sürecin işleyişi değişiyor. Öğrenci proje bazlı çalışmalarla problem çözerken, bilgiye ihtiyaç duyuyor, hangi bilgiye ihtiyacı olduğunu tespit ediyor, bilgiyi ediniyor ve bilgiyi nasıl kullanacağını öğreniyor. Koç öğretmen öğrenciyi motive ederek, hedef belirlemesini ve eylem planına takip etmesini sağlıyor. Öğrenme sürecine “yol arkadaşlığı” ediyor.  

Şimdi size soruyorum: Eğitimde eski normale dönmek isteyen var mı? 

Instagram

Popüler İçerikler

Almanya’daki Saldırıyı Kim Yaptı? Noel Pazarı Saldırganının Kimliği ve Röportajı Ortaya Çıktı
Önce Meydan Okuyup Sonra R Yapmıştı: Murat Övüç "Bülentinkiler Sahte" Dediği Diva'nın Eteklerine Kapandı!
Berfu ve Eser Yenenler'in 3. Kez O Ses Yılbaşı'na Katılmaları Tepki Topladı