Ziya Yusuf Can Mermer, her yıl lösemi hastalığına yakalanan 2000 çocuktan sadece bir tanesi. Hiçbir annenin, babanın çocuğunun başına geleceğini düşünmediği gibi yakalanmış hastalığa. Şu an sadece 5 yaşında olan miniğin hikayesine umut ve mutluluk dolu bir sürpriz katıldı. İyi insanların hala olduğunu düşünmemize sebep olan olay, küçük bir çocuğun hayallerini gerçeğe dönüştürdü.
Bütün çocukların hayallerinin gerçek olduğu bir dünya dileğiyle...
Gaziantep'te yaşayan aileyi doktorlar teşhis için Adana Numune Eğitim ve Araştırma hastanesine sevk ediyor. Burada yapılan tetkikler sonrası minik Ziya Yusuf'un maalesef kan kanseri, yani lösemi olduğu anlaşılıyor.
Evet, tam da doğum gününde öğrenmişler Ziya Yusuf'un lösemi olduğunu. Ne kadar zor bir durum, varın siz düşünün. Bu arada Adana Numune Hastanesi'nden Acıbadem Adana Hastanesi Onkoloji Servisi’ne sevk edilen Yusuf'u bekleyen çok güzel bir sürprizin de adımları atılıyordu.
Bir Adım Bir Umut El Ele Derneği, zor durumda ve yardıma ihtiyacı olan kişileri karşılıksız mutlu eden bir kuruluş. Bu gruptan Elif Bildik be Hilal Ekin, onkoloji servislerini gezerken Yusuf'un annesiyle tanışıyor ve hikayelerini dinliyor. Ve sürpriz operasyonu da bu ikili başlatıyor.
Emniyet Müdürü ile irtibata geçen gönüllüler, taleplerini bildiriyor ve Osman Ak'tan 'Memnuniyetle' cevabını alıyor. Polis olmayı çok isteyen Yusuf için özel polis kıyafetleri sağlanıyor; hastaneden polis aracı, eskortlar ve sirenlerle Emniyet Müdürlüğü'ne gidiyor Yusuf.
Emniyet Müdürlüğü'nün girişinde bekleyen polis, aynen böyle karşılıyor 5 yaşındaki Yusuf'u. Tabii Yusuf da koskoca bir Emniyet Müdürü olduğu için anında veriyor selamını :)
Müdür Osman Ak, Yusuf'a makam koltuğunu veriyor. Onun için aldıkları oyuncaklar ve Osman Ak'ın verdiği polis kimliğini eline alınca mutluluktan havalara uçuyor. O kadar seviniyor ki, sevinmekten konuşamıyor Yusuf.
Anne Mukaddet Uzun, oğlunun hep polis olmak istediğini söyleyerek sözlerine şöyle devam ediyor: “Polis, gücü temsil ettiği için oğlum da güçlü olmayı seviyor. Bu nedenle de polis olmak istiyordu. Hep bunun hayaliyle yaşıyordu. Ancak hastalığı nedeniyle bunun bir rüya olduğunu ve hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini düşünmeye başlamıştı. Ancak hayalleri gerçek oldu. Bu nedenle de hiç konuşamadı. Herkese çok teşekkür ediyoruz.”
Emniyet Müdürlüğü'nün bahçesinde onun için bekleyen motosiklete biniyor Yusuf. Kaskı takıyor, sirenleri çalıyor... Tam da istediği gibi bir günü dolu dolu geçiriyor. Daha sonra yine polis abilerine selam verip ayrılıyor oradan. Hastanedeki tedavisine geri dönüyor.
Allahım acil şifalar versin :(
Gözlerim doldu..Umarım sağlığına kavuşur.