Anneler ve babalar, özellikle Instagram hesaplarında çocuklarıyla en çok eğlendikleri ve 'ebeveyn olmanın güzel yanları' temalı fotoğrafları paylaşıyorlar. Bütün bunların tam zıttı olarak Simon Hooper, ebeveyn olmanın zor yanlarını da konu ediniyor. Takipçi sayısı 190.000'e ulaşan Hooper'ın Instagram hesabından bazı fotoğraflar Boredpanda'da derlendi.
😂😂
Kızımın cinsel sağlık dersinde öğrendiklerinden sonra sorduğu sorulara mümkün olduğunca açık cevaplar vermem gerekiyordu. 'Baba, annemle sevişirken prezervatif kullanıyor musun?' gibi bir soruyla geldiğinde ne yapacağımı bilemedim. Biraz çekinerek de olsa 'Evet' cevabını verebildim. Sonrasında tabii ki sorular bitmedi. O zaman neden bu kadar çok çocuğum olduğunu merak etti, eşimle üçten daha fazla sevişip sevişmediğimizi sordu. Seks manyağı bir baba gibi görünmek istemedim. Lakin mastübasyon yapıp yapmadığımı soracağı zaman da gelecek, biliyorum. O zaman ne yapacağım, onu bilmiyorum.
Dünya Kız Çocukları Günü'nü kızlarımdan ve eşimden çok ben kutluyorum! Kadınların ikinci sınıf vatandaş muamelesi gördüğü, kız çocuklarına potansiyellerini ortaya çıkarmak için şans tanınmayan bir dünyada yaşıyoruz. Biz eşitlik için uğraşıyoruz ve kadınların da erkeklerde aynı yerde görülmesi gerektiğini düşünüyoruz. Birazcık destekleme ile kızlarımın yapamayacağı hiçbir şey yok! Gidin, kızlarınızı öpün ve hedeflerine ulaşabilmeleri için onları her gün destekleyin!
Bu durumu yaşayan yalnızca ben miyim, yoksa bütün babalar benimle aynı kaderi paylaşıyor mu bilmek istiyorum. Yatağın bu kadarcık kısmında yatmaya öyle çok alıştım ki, artık düz bir duvarda bile düşmeden uyuyabilirim.
Birden sayıca arttık. Çocuklarımızın doğumundan iki dakika sonrası.... İki çocuğumuz varken, dört çocuğumuz oluverdi bir anda. Neyse ki eşim ebe, dolayısıyla çocuklarımın sağlıklarını garanti altına alıyorum. 😛
Clemmie bu akşam bana basit bir iş verdi. Gidip bebeklerin çantasını hazırlamam gerekiyordu, bir geceliğine evde olmayacaktık. Sonrasında plan kendiliğinden gelişti ve eşimin deri çantasını bebek taşıma çantası olarak kullandım ve çantanın aşağısını keserek çocukların bacaklarını sarkıtabileceği bir yer yapmayı önerdim. Lakin eşim bu duruma beklediğim şekilde gülerek tepki göstermedi.😓
Diş çıkarmak fazlasıyla etkili bir eylem ve kızlarım bu konuda her şeyi bilmemizi istiyorlar. Bununla ilgili bir mail yeterli olacakken, kızlarım daha çok seslerini kullanmayı tercih ediyorlar. Görünen o ki; yaşadıkları bu dönemden hiç de memnun değiller. Öylesine bir çığlık atmıyorlar. Bu sürecin bitmesini istiyorlar ve yaralı bir hayvan gibi sesler çıkartıyorlar. Ve onları suçlayamıyorum.
Yeni bir ürün geliştirdim; çocuk ayakkabılar. Bir servete mal oluyorlar, seni herhangi bir şeyi başarmaktan alıkoyuyorlar, yaşlandırıyorlar, ne kadar düzenli yıkarsan yıka asla temiz olmuyorlar ve hiçbir zaman istediğin yöne gitmiyorlar. Sesleri de berbat. 😅
Yorucu bir günün ardından ikizlere banyo yaptırmam gerekti. Benim de banyo yapmam gerekiyordu. Dolayısıyla hep beraber küvete doluştuk. Onların gözünde küçük insanların denizine gelmiş bir balinadan farkım yoktu.
Babaların aktif olarak görev yaptığı bir alan varsa, o da kesinlikle 'kaç kişiyi taşıyabilirim' oyunudur. Biz de çocuklarla tam bunu yapıyorduk; ben kayıp düşmeden önce tabii ki.
Kızlarımı giydirmek için odaya girdiğimde yerde bu kıyafetleri çoktan hazırlanmış bir şekilde buldum. Ne yani, ben kızlarımı yaratıcılığımı ve moda yeteneklerimi konuşturarak istediğim şekilde giydiremez miyim? Eğer bana kalsa onları erkek gibi giydiririm, birbirleriyle uyumlu şeyler giymeleri için özellikle uğraşmam.
Kızların sağlığını düşünerek onlara karbonik maddeler ve zararlı kimyasallar içermeyen organik ahşap oyuncaklardan aldık. Fakat oyuncağı aldıklarında hiçbir şekilde oynamadılar, hatta beğenmeyip bir kenara attılar. Sonrasında ise benim kartlarım, araba anahtarlarım ve televizyonun kumandası gibi evde bulabildikleri diğer şeylerle oynamaya başladılar. Sanırım, onlara yeniden normal oyuncak alacağımız zamana kadar bunu yapmaya devam edecekler.
Bütün gün yüzümü tırmalayarak, istediklerini elde edene kadar salyalarını yüzüme akıtarak ve saçlarımı yolarak sevgilerini belli ediyorlar.
Bu ikisi yerde cam kırığı varmış hissi uyandırıyorlar bende. Onların ellerine, kollarına basmamak için müthiş bir çaba harcıyorum. Bunun yanı sıra, yerleri de bu şekilde temizliyor olmalarını takdir ettiğimi söylemeliyim.😂
Büyük kızımın eline neden bir cep telefonu verdim bilmiyorum. Onunla sürekli iletişimde olmak güzel evet ama ne zaman canı sıkılsa bana mesajlar atıyor, emojiler gönderiyor. Bütün mail ve mesaj kutum kızımdan gelen emoji mesajları ile dolmuş durumda!
Banyo zamanlarında neden bütün bir aile küçücük bir odaya toplanır ki? Büyük kızlarım sanırım bunu deniz kenarına benzetiyorlar. Küçükler için zaten kontrolde olmak zorundayız. Dolayısıyla Clemmie ve ben sürekli onların güvenliğini ve sağlıklarını kontrol altında tutmaya çalışırken, onlar pembe terlikleri ile işin eğlencesine varıyorlar.😅
Bir gece önce kızım geldi ve bana 'Baba, yarın okula götürmem için ağaçlık temalı kostümler yapacaktın hatırladın mı?' dedi. Bunu bir gece öncesinde, akşam saat 8'de söylediği için bütün gece çalışarak bu kıyafetleri bitirmeye çalıştım. Ama canım, ben de 7/24 çalışan bir kostüm tasarımcısı değilim sonuçta. Bunu bir gece önce söylemenin ne mantığı var. 😒
Kızlarımla vakit geçirirken, böyle bir dükkana girdik. Ee, sonuçta yanımda 4 tane kız çocuğu ile geziyorum. Pembe rengini ve ışıltıları gördüklerinde karşı koymalarının imkansız olduğunu biliyordum zaten. Fakat 10 dakika içerisinde takıp takıştırdıkları her şeyi bırakmak 20 dakika sürüyor. Bu, yorgun bir baba için çok fazla! En sonunda ben de onlar gibi oldum zaten.
Kızların eksiklerini almak için süpermarkete gittiğimde artık her şeyi ilk seferde bulabiliyorum. Hatta sanırım bu tipimden de anlaşılıyor ki; birçok insan bana aradıklarını nerede bulacaklarını soruyorlar ve ben de cevap verebiliyorum. Eskiden beynimi işle ilgili şeyler için kullanırdım, şimdi ise hangi süpermarkette bebek malzemelerinde indirim olduğunu takip etmek için kullanıyorum.
Çocukların uyku zamanı geldiğinde, yatakta kitap okumak bazen çok sıkıcı bir iş olabiliyor. Yapmanız gereken bir sürü işiniz varken, onlara kitap okumanız gerekiyor ve bunu yaparken de kitaptaki bütün karakterlerin seslerini onların istediği şekilde canlandırmanızı bekliyorlar. Aksi takdirde kitabı sevmiyorlar. Çocukların dikkatini çekmek için kitapları onların istediği şekilde okumalısınız.
Saatlerin değişmesiyle beraber çocukların düzeninin değişmesi de bir oldu. Sabahın altı buçuğunda kalkıp, kendilerince takılmaya başladılar.
Bazen kızların peşinde o kadar koşturuyorum ki, yemek yemediğimi fark etmem bile saatler sürüyor. Kızların yemeklerini ihmal etmemek için bu kadar uğraşırken, ben bir kahveyi beş kere ısıtmak zorunda kalıyorum. Clemmie'nin de gelip beni beslemesini bekleyerek geçiyor bazı günler... 😓
Üzerimde bulunan ana kucağı sayesinde, bu fotoğraf çekildikten iki saniye sonra ikizlerin kaka kokusunu hissetmeme ve yaklaşık 25 lira da iğrenç patateslere vermeme rağmen, havai fişekler atılmaya başladığında çocuklarımda gördüğüm yüz ifadeleri hepsine değdi.
Çocuklarla bir oyun oynamaya başladık. Oyuna alıştıkça onları yenmeye ve oyunun en göze çarpan ismi olmaya başladım. Dolayısıyla çocuklar bundan hoşlanmadılar, sıkıldılar ve oyunu bıraktılar. Sanırım biraz fazla yarış ruhuna büründüm. 😓
Delilah kardeşinden bir dakika içerisinde bütün salonu nasıl yerle bir edeceğini öğreniyor. Burada görünmeyen şeyler ise benim çocukları bunun için cesaretlendirmem, annelerinin ise evi bu şekilde gördüğünde geçirdiği kalp krizi...
Ottie, dişleri çıkarken fazlasıyla nazlı davranıyor. Hiçbir şekilde yanımdan ayrılmak istemiyor. Dolayısıyla onu herhangi bir yere bırakarak iş yapmam imkansız. Yemek yaparken sürekli yanımda. Ve sürekli tekmeler atıyor.
Böyle babaya 10 çocuk da verilir kgjnfjn
İkiz bebekler inanılmaz ^.^
Kız babası olmak💕