Bazı psikolojik rahatsızlıklar var ki, yakalanan ömrübillah düzelmiyor. Küçük küçük de olsa, bazı psikolojik 'hastalıklar' hepimizin canını doğrudan veya dolaylı yoldan sıkabiliyor. İşte hepimizin en azından birkaç tanesine yakalanıp aşırı derecede çilesini çektiğimiz 15 psikolojik rahatsızlık.
Bir de sayamazsak kendimize çok kötü küfürler ediyoruz. :)
17.30 deyince 17.30'da gitmek gerekiyor, yarım saat sonra değil...
Biz o siyah kaldırımlara basmamaya çalışırken dışarıdan kim bilir nasıl gözüküyoruz...
Bak bak, benim de çıktı tansiyonum kesin...
Dışarıdan o kadar çirkin duruyor ki. Tamam paran var yani, anladık!
Yol bitmez, akılda kalan binlerce lokanta, market, eczane isimleri...
Birimiz de ünlü olmayalım, birimiz de fenomen olmayalım! Ne olur yani?
İnsan kendini bu düşünceye alıştırınca gerçekten hasta olmaya başlıyor tabi.
'İyiyiz iyiyiz, birkaç sıyrık ve 3 selfie ile atlattık çok şükür.'
Aldıktan sonra akıl yerine geliyor ama iş işten geçmiş oluyor tabii. :)
Hangimiz yaşamadık ki bu durumu? Hazırlayanlar kesin bilerek yapıyor. :)
Sürekli yol takip edilir, şoför tembih edilir, navigasyon açılır ama yine de çare etmez. O korku insanın üstünden bir türlü gitmez. Bir de bilmediğin bir yerdeysen...
Siyaset, spor, sanat... Her şeyin en doğrusunu hep biz biliyoruz nedense...
Sürekli konuşan kişinin bu şekilde ağzını kapatma isteği doğuyor insana...
tabela okumak bi hastalık değil ya. üzerinde yazı olan neye bakarsan bak otomatik okursun zaten yok ben okumuyorum diyen de yalan der. reflekstir bu.
Dakiklik manyakligi bende de var. Saat 2de buluşmamız gerekiyorsa tam 14.00'da orada olurum. Beklemekten ve bekletilmekten tiksinti derecesinde nefret ederim.
Yolda giderken yerdeki küçük taşları ayağının ucuyla sektire sektire gitmek var birde. Başlayınca bırakamıyorsun. O taş bazen hızla sekip park halindeki bir arabaya çarpıyor, sen de aynı hızla uzaklaşıyorsun :)))