Bugün Anneler Günü!
Belki de hayatın herkese adil davranmadığının en çok ortaya çıktığı günlerden biri! Kimi için anneyle geçirilecek coşku dolu bir günken kimi içinse kaybettiği annesinin burukluğuyla geçiyor bugün. Yaşamaktan delicesine korktuğumuz bu burukluğu daha iyi anlamak, empati kurulabilmek için biraz daha yakından bakalım.
Belki bu sayede, bizim için coşku olan bugünü başkasını çokça incitmeden kutlamanın bir yolunu da bulmuş oluruz.
Ve aslında o burukluk anneninizi kaybettiğiniz gün başlar ve bir ömür sürer. Yalnızca böyle dönemler sizin hislerinizi daha çok yüzünüze vurur, her şeyi daha da zorlaştırır.
Elinizden içten bir duadan, kabre bırakılacak güzel bir çiçekten fazlası gelmez ne yazık ki. Hayat öyle bir şey ki insan mezar başındayken buraya gelebildiğine bile şükreder zira dünya annesini hiç tanımamış, görmemiş ve mezarını bile bilmeyen çocuklarla, insanlarla dolu...
Kabullenmek çocuk yaşlarda daha zor olduğu için çocuk dönemlerinde bugünün kaybı yetişkin dönemlerden daha sancılı geçer. Başkaları için sevinmek insanın ilerleyen yaşlarda hissettiği bir şeydir ekseriyetle.
Herkes aynı şeyleri yaşamaz elbette. Bazılarımız burukluğuyla birazcık zor başa çıkar, bazılarımız her şeye çabuk alışır böyle günleri onları daha başka etkiler. İnsan doğası herkese aynı şeyi hissettirmez.
Ve bu cümle sizi daha fazla üzmekten başka hiçbir işe yaramaz lakin elinizde değildir. Yerleşmiştir bu cümle bir kere.
ne de güzel anlatmış beni
dava açmayı bile düşünürsün o anneler günü reklamlarına kapatırsın hemen nerede denk geliyorsa
Annem hayatta olmasına rağmen duygulandım agladim