Amerika'nın Sanayi Devriminin pek de kolay geçtiği söylenemez. Fabrikalarda, madenlerde çocuk işçiler çalışıyor çoğu zaman iş kazalarına uğruyor ve bunlar ölüme kadar gidebiliyordu. BuzzFeed'den derlediğimiz bu fotoğrafları çeken Lewis Hine'ın da arasında bulunduğu bir grup insanın çalışmaları sonucunda 1938'de çalışma yaşı ve saatlerine bazı önemli standartlar getirildi.
Bakın seri üretimci montaj bantlarının mucidi Henry Ford ne diyor: ''Bir iğnenin aksine bir arabayı yapmak için 7.882 farklı işlem gerekiyordu. Bu 7.882 işlemin 949 unun fazlasıyla güçlü insanlar tarafından, 3.338 inin ise sıradan insanlar tarafından yapılması gerekiyordu. Diğer işlemler kadınlar ve çocuklar tarafından yapılabilirdi. Daha sonraları 670 işlemin ayakları olmayan, 2.637 işlemin bir ayağı olmayan, 2 işlemin kolları olmayan, 715 işlemin tek kolu olmayan 10 işlemin de körler tarafından gerçekleştirilebileceğini anladık!!'' İşte endüstriyel üretim insanı böyle indirger. Aşırı uzmanlaşma ve işbölümü adı altında sizi bir bütün olarak değil parça parça algılar ve sizi iliklerinize kadar sömürür. Kapital zenginlere sorsanız henry ford önemli başarılara imza atmış soğukkanlı girişimci derler;))
hızlı sanayileşme döneminde sanayi erkek, kadın, çocuk hemen hemen herkesi yuttu zaten. ancak yine de günümüzde bu problemi görüp tamamen çözdüler. afrika gibi ülkelerde çocuk askerler daha acı bir tablo ancak. bir de kendimize dönüp baktığımızda çok daha acı bir tablo var. çocuk işçi sorunu bizde hala daha var mesela. bizim bu sorunu çözememiş olmamız asıl acı olan. o yüzden onları eleştirmek çok yapay geliyor bana. http://i.hizliresim.com/gqYzbQ.jpg bu tüik'in hazırladığı rapor mesela. 4+4+4 sistemini suçluyorlar bu tablo için. bir de tabloya dahil olmayan dilendirilen çocuklar var. suriyeli çocuklar var. varda var yani. onların tarihini eleştirecek durumda değiliz önce kendi gözümüzün önündekini düzeltmemiz lazım.
2 milyon çocuk işçinin olduğu bir ülkede ne "geriye kalmış"?