Ne ara bu kadar büyüdük biz ya? Bunu siz de kendi kendinize sık sık soruyorsunuzdur. Kadınlar kendi geçmişlerinin bile sıkı stalkerı olduğu için küçük nüansları atlamazlar.
İşte o anlar...
Ne ara bu kadar büyüdük biz ya? Bunu siz de kendi kendinize sık sık soruyorsunuzdur. Kadınlar kendi geçmişlerinin bile sıkı stalkerı olduğu için küçük nüansları atlamazlar.
İşte o anlar...
Ablam sağolsun 9 yaşımda teyze yaptı beni. Ama birkaç yıl önce komşunun kızı bana "teşekkürler Ümmühan teyze" dediğinde elektrik çarpmış gibi oldum. 'Anne yarısı teyze' ile 'komşu teyze' arasındaki farkı farkettim. "Teyze senin anandır" diyecektim ama içimdeki çirkefi zor tuttum. "Rica ederim canıımm annene selamlar"
Çok şükür kilo problemim yok. Teyze olmayacak kadar gencim. Ama bazıları bana "abla" diyor ya... Onları uzaya yollamak istiyorum. Bana öz kardeşimden başka kimse abla diyemez. Bana abla denmesinden hoşlanmıyorum. Evlilikle ilgili baskılar oluyor elbet,cahil,hamur işi yemekten beyni hamur olmuş bunak komşularım tarafından. Ama hiçbirine kulak asmıyorum. Hayatımı bir evlilikle,hele hele baş belası bir veletle mahvetmeye hiç niyetim yok. Böyle iyiyim ben. Ayrıca şunu da eklemek isterim ki, anne olmak kutsal bir an DEĞİLDİR! Böyle tip insanlara uyuz oluyorum abi. Anneliği dünyanın en yüksek mertebesi olarak görenlere...Anneliği bu kadar abartan insanlara... Bir de anne olmayı hayat amacı edinen bazı kadınlar midemi bulandırıyor. Anne olunca hayat toz pembe olacak sanki.
metobolizması yavaş olup hayatı boyunca diyet yapanlar kadar rahatı yok. Diyet değil de yiyip kilo almayanlar gibi yemem mesela. Gece yemek yiyemem. Çikolata, cips yiyemem. Spor yapmam gerekiyo. Su içsem yarıyo derler ya öyle. O yüzden orta yaşlara gelsemde kilo almayacağım. Çünkü hep dikkat ediyorum mecbur 🤭😟☹️