İşsizliğin, genç işsizliğin hatta eğitimli işsizliğinin tavan yaptığı şu dönemde açıklanan sayılar sadece bir takım rakamlardan ibaret değil. O sayıların içinde geri dönüş alınamayan başvurular, uzun beklemeler, ne yazık ki araya adam sokmalar ve saçma sapan teklifler var. Ya genç çalışanlar? Onlar da işsiz arkadaşlarına ve yaşıtlarına nazaran biraz daha şanslı hissetseler de çoğunluklar hak etmedikleri ücretler ve gasp edilen özlük haklarıyla yaşamak zorundalar. Dün bunu yanıtlarını birinci ağızdan almak için Twitter'da bir soru soruldu. Gelen yanıtlar inanılır gibi değil.
Ben şansa inanmam, başarmanın tek sırrı siyasi bir tanıdığının olması.
sivil havacılık(ingilizce) mezunuyum çok ünlü otellerden birine görüşmeye gittim 2 mülakat yapıldı olumlu şef bu iş için uygun olduğumu ve hemen başlamamı istediğini fakat yarın müdüründe onaylaması gerektiğini söyledi. ertesi gün borca girip aldığım 570 liralık jilet gibi takımımla ve 3.58 ortalamayla üniversiteden mezun olan biri olarak kapıda beklerken naylon terlikle ve üstünde kırmızı kazak kombiniyle (kimseyi küçümsemek değil fakat dünya devi otellerden birine görüşmeye gidiyorsun önemli olan temiz ve dikkatli olmak ) duran ortaokul mezunu ablanın orada birinin tanıdığı olduğunu ve benimle aynı pozisyon için başvurduğunu öğrendim müdür çağırdı ingilizce mülakat yapıldı ve bu pozisyona alınamayacağımı çünkü iş için yeterli olmadığımı söylediler fakat temizlik kadrosunda boşluk olduğunu söylediler sonuç: ortaokul mezunu tecrübesiz naylon terlik, eşofman altı ve kırmızı kazak kombinli abla şef olarak işe alındı ben ise ağlayarak eve döndüm söyleyeceklerim bu kadar.
is imkani yuksek vs.diyerek gidip bolum okumayin,ne okursaniz okuyun issizsiniz zaten.En azindan sevdiginiz bir sey olsun.