Bu diğer kardeşi üzse de, küçük olana kıyamaz, ezilmesine izin vermez.
Hayalleri yıkmamak ve otoriteyi sarsmamak için.
Maksat söylemesi gerekenleri söylesin ve sen de kendi işine bak. Fazla kurcalamaz.
Sen istediğin için oyun oynasa da en az senin kadar eğlenir.
Bunun için bir tartışma geçtiğinde 'Ya ben 30 yaşına geldim.' vs. demeniz ona sökmez. Her zaman onun küçük çocuğusunuzdur.
Çok şanslıyım ki harika bir babam vardı.Onun sevgisi, değeri bende çok ama çok bambaşkadır.Ne sevgisini göstermezlik etti, ne ilgisini, ne iyiliğini, ne şefkatini,ne desteğini, ne yoldaşlığını.Ben onun hep küçük kızıydım,büyüdüğümde bile kucağına kedi gibi uzandığım.O yüzden yokluğu da çok çok çok acı geliyor bana. Her şeyden önce dostumu ve çok iyi bir insanı kaybettim hayatımda.Baba olarak yokluğunu anlatamam bile.O yüzden hala, bir şekilde beni duyuyor diye mezarına gittiğim zaman konuşurum hep onla bir ton içimde birikenleri,özlemimi,dualarımı hayattaymış gibi.Kızın çok özledi seni,nurlar içinde yat bir tanem,canım,ciğerim, kokusuna, sevgisine,kucağına hasret kaldığım babam benim.
Sevgiye muhtaç bir insanım ben. Ne annem ne de babam sevdiğini hissettiremedi bana. Her insan gibi sevilmek istiyorum, sevmek istiyorum. Zor günlerimde arkama baktığımda annemi ve babamı görmek istiyorum. Her zaman yanımda olacaklarını bilmek istiyorum. Ama yine de onları seviyorum, her ne kadar karşılıksız olsa da.
Her baba da aynı değil ki :( Benim hayatım da en çok istediğim şey baba sevgisi :(