Dünyanın her ülkesinde, toplumun huzur ve refahını sağlamak adına belli başlı kurallar ve yasaklar vardır. Bir arada yaşayan insanlar arasında muhtemel bir kaos ortamının oluşmasını önlemek ve ayrımcılığın önüne geçmek için bu yasak ve kurallar nispeten kabul edilebilir şekillerde olur. Ancak nev-i şahsına münhasır Kuzey Kore'nin yasakları aykırılıkta bir dünya markası olma konusunda oldukça iddialı... Gelin, bu çılgın yasaklara hep birlikte göz atalım.
2013'ten beri Kuzey Kore'de öyle her istediğiniz saç modelini yaptıramıyorsunuz. Devlet tarafından erkekler için 10, kadınlar içinse 18 adet saç modeli belirlenmiş. Evli kadınların kısa saç kullanması zorunlu, bekarlar ise uzun saç kullanabiliyor. Bu kadar kişisel bir konuda, başkalarının sizin adınıza karar vermesi gerçekten çıldırtıcı olsa gerek. 50'lerden kalma gibi görüneceğiniz konusuna değinmiyoruz bile...
Kuzey Kore'nin eski devlet başkanı ve Kim Jong-Un'un büyükbabası Kim Il-Sung, milletin yardımsever babası olarak anılmaktaydı. Kim Il-Sung'un ölüm tarihi olan 8 Temmuz, Kuzey Kore'de ulusal yas günüdür. Kuzey Koreliler için önemli olan bu günde, insanların gözle görülür bir şekilde üzgün ve yas içinde olmaları beklenir. Yasalar, 8 Temmuz günü yüksek sesle konuşmayı ve gülmeyi yasaklar. Ayrıca sakız çiğnemek ve taşkınlık belirtisi gösteren hareketlerde bulunmanıza da izin verilmez. Ölüye saygı göstermek konusunda haklılık payları var, lakin bu kadar aşırıya kaçılmasına gerek var mıydı?
Kuzey Kore'de yayın yapmakta olan herhangi bir uluslararası televizyon istasyonu bulamazsınız. Tüm programlar, devlet kontrolündeki dört resmi kanalda yayımlanıyor. Bu kanallar da ana medya kanalı, iki eğitim kanalı ve bir spor kanalından ibaret. Ayrıca yayın sırasında sarfedilen her kelime sıkı bir denetim altında. Programların hepsinde insanlar ilginç bir şekilde sürekli bağırıyor, sebebini inanın biz de çözemedik.
Kuzey Kore'de sandık başına gitmeme gibi bir seçeneğiniz bulunmuyor. Yasalara göre, eğer 17 yaşınızı doldurduysanız oy verip vermeme gibi bir şansa sahip değilsiniz; bütün seçimlerde oy kullanmak zorundasınız. 'Kaçarım ya ne olacak?' demeyin, çünkü hükümet tarafından seçmen listeleri kontrol ediliyor ve isminiz listede yoksa olayın iç yüzü araştırılmaya başlanıyor. Ayrıca hükümetin iltica edenleri belirleme yöntemlerinden biri de seçimler. Kaçış yok, kabullenin.
Kuzey Kore'nin başkenti Pyongyang'da yaşam, kırsal kesimlere nazaran çok daha kolay ve modern kabul ediliyor. Ancak, kafanıza estiği gibi tası tarağı toplayıp ben başkente yerleşeyim de refah düzeyim yükselsin diyemiyorsunuz. Yasalara göre, hükümetin izni olmadan Pyongyang'a taşınmanız yasak. Başkent, ağırlıklı olarak iktidara yakın kimselerin ve belirli sosyal statüye sahip kişilerin yaşadığı bir yer haline gelmiş durumda. Ayrıca, Kuzey Korelilerin şehirde serbestçe dolaşmasını önlemek ve izinsiz hareket edilmesinin önüne geçmek için barikatlar bulunuyor. Yani öyle elleri kolları sallayarak dolaşmak yok!
Kuzey Kore'de cep telefonları kullanımına izin verilse de, uluslararası aramalara yasak getirilmiş durumda. Telefonlarınızla sadece yurt içi aramaları yapabilirsiniz. Diyelim ki, bir uluslararası görüşme yapıyordunuz ve yakalandınız, işte o aramanın sonunda canınızdan olabilirsiniz. Yasak derken şaka yapmıyorduk anlayacağınız...
İnternet, Kim Jong-Un'un rejimini tehlikeye sokabilecek en büyük tehditlerden biri. Eğer, dış dünyadan gelen bilgiler Kuzey Koreli vatandaşların erişimine açılırsa neler olabileceğini tahmin edebiliyor musunuz? Anlaşılan Kim Jong-Un ediyor, çünkü ülkede internete sadece kısıtlı bir erişim sağlanabiliyor. Bu erişime sahip olanlar da zaten ya devlet personeli ya da özel izin almış olan kişiler. 2016 yılı raporlarında erişim sağlanan sitelerin 28 adet olduğu belirtiliyor. Elveda twitter, yabancı dizi ve porno siteleri, elveda özgürlük!
Ülkeden kaçmaya çalışmak Kuzey Kore'de oldukça büyük bir suç. Yakalanmanız halinde idam edilmeniz ya da toplama kamplarına gönderilmeniz kaçınılmaz. Üstelik cezayı sadece siz çekmiyorsunuz, işlediğiniz suçtan ötürü aile bireyleriniz ve yakın akrabalarınız da ciddi cezalarla karşı karşıya kalıyor. Yani ben artık bu ülkede yaşayamıyorum, gideyim başka yerlere yerleşeyim diye düşünürken sonuçlarını iyi tartmanız lazım. Yoksa sonu herkes için felaketle bitebilir.
Kuzey Kore'de hayatın her noktasına müdahale edildiği gibi araba kullanmaya da sınır getirilmiş durumda. Araba kullanımı ve araç sahibi olmak hükümet kontrolü ile gerçekleşiyor. Sadece erkek hükümet yetkilileri araç sahibi olabiliyor. Ayrıca araç sahipleri, araçlarını devlete ait olacak şekilde kaydettirmek zorunda... Yoksa yasal olarak kullanım hakkı elde edilemiyor. Trafik derdine de bu şekilde kesin çözüm bulmuşlar anlayacağınız...
Kuzey Kore sınırları içerisinde izin verilen herhangi bir din bulunmuyor. Vatandaşların kutsal olarak addedebileceği tek varlık Kim Jong-Un olabilir. Kuzey Kore'de devlet tarafından yapımına izin verilmiş birkaç kilise bulunsa da, genel olarak bu ibadethanelerin hiçbiri dini amaçlar için kullanılmıyor. Bu kiliselerin varlığı sadece Kuzey Kore'deki 'özgürlüğün' bir göstergesi. Ayrıca vatandaşların evlerinde İncil bulundurmaları da yasak. Eğer İncil'le yakalanırsanız, kendinizi çalışma kamplarında bulabilir ya da idam edilebilirsiniz.
adam ülkedeki bütün insanları esir almış resmen.
biz de özgürlüğün besiginde yasamiyoruz :)
böyle ponçik bir başkana isyan edilir mi ya