İnsanlar yalanları ortaya çıkmaz sanıyor... Ama yalanların huyudur, bir gün ortaya çıkarlar.
İnsanlar yalanları ortaya çıkmaz sanıyor... Ama yalanların huyudur, bir gün ortaya çıkarlar.
Bazen yalanlar ortaya çıkıyor, bazen itiraf ediliyor ancak bu yalanlardan bir türlü kurtulamıyoruz. Kurtulabileceğimizi de sanmıyoruz, insanları yalan söyleyebilecekleri olasılığıyla hayatımıza sokmak gerek, yani her zaman yalan söylemelerine hazır olmak bizi biraz daha güvenli yerde tutacaktır.
Bunları söylemesi kolay tabii, biri her an yalan söyleyecek diye beklersek o kişiyle nasıl ortak bir zeminde buluşacağız?
Bu tartışma yakınlarda duyduğum bir hikayeden sonra aklıma geldi. Olay şuydu, bir adam sevgilisine yüzük almak için alışverişe çıkmayı planlıyor ancak kendisi o kadar zevksiz ki sevgilisinin yakın arkadaşının (Ayşe diyelim) ona yardım etmesini istiyor. Buluşup kuyumcuya gidiyorlar, şık bir yüzük beğenip alıyorlar.
Nerede olduğunu, ne yaptığını soran bir mesaj atıyor. Bir süre yanıt gelmiyor, sürekli telefonuyla ilgilenen kadın bir anda ortadan kayboluyor, aradan neredeyse bir saat geçiyor ve gelen yanıt ortamın buz kesmesine sebep oluyor:
Canım birkaç saat önce Ayşe ile buluşmuştuk, şimdi film izliyoruz.
Yani sevgilisinin yalan söylediğinden emin ancak sürprizini de açık etmeden, ona saygısızlık etmeden yalanını açıklamasını istiyor. Belki de hiç dert etmemesi gereken bir konuda yalan söylemiştir, tabii neden yalan söylediği de ayrı bir mevzu.
Yalan söylediğini bildiği sevgilisine nasıl gerçeği söyletebileceğini ve ortada ciddi bir durum yoksa bu tip konuları nasıl aydınlatacağını bir türlü bilemiyor, orada da devreye giriyoruz hemen.
'Kesin yalan söylüyor' diyorsanız bu içerik size göre değil. Açık bir biçimde o yalanla karşılaştıysanız, konuşmaya devam edelim. Sonrasında bunun açığa çıkarmaya değen bir yalan olup olmadığını bir düşünün.
Yani, ilişkinizi etkileyecek bir yalan söz konusuysa tabii ki bunun ortaya çıkması gerekir ancak söz konusu olan alışveriş yapmaya gideceğim deyip atış poligonuna gitmesiyse bunu açığa çıkarmak, hepimizin söylediği beyaz yalanlara savaş açmak anlamına gelir ve çoğunlukla iyi sonuçları olmaz.
Öyle bir olay varsa bile bunu size anlatması için sevgiyle, şefkatle yaklaşmanız, arayı sıcak tutmanız şart. Şayet büyük bir yalansa insanlar böyle yalanları doğacak tartışmaları, kavgaları göz önüne alarak itiraf etmekten çok korkuyor. Zaten öfkeyle masaya oturduğunuz zaman oradan iyi bir sonuç çıkması da çok mümkün değil.
Her halükarda pozitifliğinizi koruyun. O ne olursa olsun sizin sevdiğiniz insan.
Bu illa ki karşınızdakinin kötü niyetli olduğunu göstermez, sizin tartışmaya giriş biçiminiz biraz yan yollara saparsa sözcükleriniz farklı yerlere çekilebilir, sohbet sanki yalan söyleyen o değilmiş de siz saygısızlık etmişsiniz gibi sonlanabilir. Öfke sözlerinden ziyade berrak bir dille yaklaşın konuya, yargılamayın.
Siz yalan söylediğini bildiğiniz konuyla ilgili sanki hiçbir şey bilmiyormuşsunuz gibi direkt sorular sorun. Mesela, örneğimizdeki adamın yerine koyun ve 'Ayşe'yle hangi filmi izliyordunuz?' deyin. Dudaklarının hareketine dikkat edin, olağanın dışında hareketler yapıyor mu? Filmin adını hatırlarken gözlerine dokunuyor mu?
Göstergeleriniz hazır.
Bir anda o konuyla ilgili bambaşka bir bağlama geçin, örneğin örneğimize tekrar dönelim, 'Ayşe'nin babası rahatsızdı, o gün bir şey söyledi mi? Dur ben bi arayayım o gün buluştunuz beni çağırmadınız diye sitem edeyim, kırıldım' deyin mesela. Yavaş yavaş sorularınızla çemberi daralttığınızda gerçeği de duyacağınızı hissedersiniz. Hiçbir direkt sorgulama ya da tartışma olmadan, dayanamayarak gerçeği söyleyecektir.
Yalana olan tepkiniz bir daha bu tip bir şeyle karşılaşıp karşılaşmayacağınızı da belirleyecek olan şey. O yüzden tavrınızı net ifade etmezseniz kendinizi bir anda yalanları tespit etmeye çalışan bir ilişki dedektifi olarak bulabilirsiniz.