Türkiye'nin modern Survivor'ı İstanbul'da yaşamak neresinden bakarsanız bakın zor iş. Hele çalışan ve işi ile evi arasında fazla mesafe olan biriyseniz bunun çilesi kat kat artıyor. Ancak burada yaşamaya bir kez alıştıktan sonra metabolizmanızda buna göre çeşitli beceriler geliştiriyor. Gelin bunlara yakından bakalım.
- Ya şimdi şu arka kısımdan binersek tam Levent Çarşı tarafından çıkarız, gel ordan binelim.
- Hııhh ay gelmişiz, ineyim ben.
- Şimdi evden 6:40 gibi çıksak trafik olmaz 20 dakikada gideriz ama 7 gibi çıkarsak 3 saatte gidemeyiz trafikten. En iyisi önce metro sonra metrobüs yapalım arabasız gidelim. 🙄
Bu ay da ölmedim anne!
Ve tabii bununla doğru orantılı gelişen litrelerce kahve içebilme yeteneği.
Ya da her an her yerde uyuyabilmek de diyebiliriz buna. Çalışma masası, otobüs koltuğu, hatta ayakta bile...
Metroda, metobüste, akbil doldurmada...her yerde ama her yerde sıra.
İşe gidiş ve çıkış saatlerinde yarım saatlik yolu saatlerce gidemediğimiz düşünülürse 1 saat oldukça az gelmiyor mu size de?
Önüne gelen plansız bir şekilde İstanbul'a giderse tabiki böyle kalabalık ve yorucu bir şehir olur. Güzelim şehri bitirdiler. Aynı iş Ankara, İzmir, Bursa gibi yerlerde olabilir. İstanbul'da çekeceğin eziyet, trafik, ulaşım masrafı seni zarara sokar ancak. Bütüm bunlara rağmen önüne gelen neden İstanbul'a?
Sıra mı? ne sırası yahu sıra diye bir olay yok istanbul'da
İçeriğin dörtte üçü toplu taşımayla ilgili olmuş, İstanbul toplu taşımadan ibaret değil. İşin yakınına taşının, gidip de tuzla da yaşarken Ümraniyede işe girerseniz elbette böyle olur. Beyoğlu'nda yaşıyorum doğma büyüme, Beyazıtta okuyorum hiç böyle sorunlarla karşılaşmadım otobüsle 10 dk sürmüyor yol. Demek ki herkes için geçerli değilmiş.