'Alarmı kapatır kapatmaz hemen telefonumu elime alırım. Günün daha ilk dakikalarını mesajlara cevap vererek, alarmları kontrol ederek, ben uyurken dünyada neler olup bittiğine bakarak geçiririm. Ama şu an hiçbiri yok. Radyoyu açtım ve sosyal medyada neler olduğunu bilmeden zaman geçirirken tuhaf hissediyorum.
Farkına varmadım ama işe gitmek için evden erken çıktım, sosyal medya dikkatimi dağıtmadığı için daha hızlı hazırlanmıştım. Genelde banyoya bile telefonumla girerdim ama bugün yapmadım. Etrafımı izledim. Çok daha iyi geldi.
Gazeteci olduğum için sosyal medya işimin büyük bir parçası ve işe gittiğim zaman bu haftanın ne kadar zor geçeceğini anladım. Bir makaleyi okumaya başladım ve direkt elim Instagram'a gitti. Panikledim, her şeyi kapattım! Tabii bu sırada gelen bildirimleri birazcık ucundan görmüş oldum.
Bütün uygulamaları telefonumdan silmeme rağmen, bilgisayarımda hepsi açıktı. Hemen kapattım! Normalde Twitter ve Instagram'da gezerek insanların neler konuştuğuna bakarım. Şu an bunu yapamamaktan nefret ediyorum. Fakat daha üretken olmaya başladım. Normalden daha hızlı yazıyorum. Çünkü sosyal medyaya bakmamak için kendimi oyalıyorum.
Akşam üzeri ise birden berbat bir baş ağrısı oldu. Normalde baş ağrım olmaz. Bir keresinde kafeini bıraktığım zaman yaşamıştım. Şimdi de sosyal medya geri çekilme semptomları mı yaşıyorum?'
Bana feysten eklesene diyorlar, feysim yok diyorum. İnsta? Yok. Twitter, yok. Nasıl bilgisayarcısın sen ya sesleri eşliğinde sevmiyorum diyorum. Whatsapp var, çaresiz, iş amaçlı açık tutmak zorundayım. Onu da mesai dışında kapalı tutuyorum. Önemli bir şey diyecek olan arıyor, mesaj atıp wp aç diyorlar. Arkadaşlar da alıştı :) Telefondan haber okuyorum, bol bol alışveriş yapıyorum, bu kadar.
ara sıra bakarsın tamam da bütün hayatının merkezine sosyal medyayı koymayı hiç anlayamayacağım sanırım 😏
hiçbirisi yok. facebook sırf oyun oynadığım için bilgileri kaybetmemek amaçlı var o da kendi adımla değil. hayat daha eğlenceli, inanın.