Azteklerin tıp alanındaki ileri seviyedeki inanılmaz bilgi düzeyleri meşhurdur.
Çok eski tarihlerde merkezi Meksika ve çevresinde olan Aztekler, halen Meksika tıbbına ve kültürüne yaptığı eşsiz katkıları ile bilinir.
Azteklerin hastaları tedavi ederken kullandıkları yöntemler, insanı gerçekten hayrete düşürecek cinsten.
Adları Toxoxotlaticitl ya da Tepaliliztli olan cerrahlar üstün nitelikleri ile bilinirlerdi. Azteklerden kalma heykellerden elde edilen bilgilerle, savaşta kopan burunların yerine yapay burunlar diktikleri ve bu operasyonları büyük bir ustalıkla yaptıkları söylenir.
Aynı cerrahlar dudak yaralanmalarında ise, yarılan bölgeyi saç telleri ile diker, üzerilerine ise tuz karıştırılmış agaue özü sürerlerdi.
Kemik kırıkları reçineden yapılmış sargılarla sarılır, sonra da üzerileri kuş tüyleri ile örtülürdü. Sonrasında bu tüyler tahtalarla desteklenirdi. Tahtalar kumaş şeritlerle birbirine bağlanır ve bu sargı hastanın üzerinde 20 gün bekletilirdi. 20 sayısı Meksika halklarının zaman hesaplarında çok önemli bir yere sahip olduğundan, sargının bekleme süresini bu sayının kutsallığı belirliyordu.
Azteklerde tedavileri yapan doktorların neredeyse tamamı kadındı. Bu o kadar normaldi ki, Aztek dilinde yazılmış metinler incelendiğinde, doktorların cinsiyetinin dahi belirtilmediğine dikkat çekilir. Çünkü bir doktorun kadın olduğu herkes tarafından bilinir.
Diş bakımı günün işlerinin bir parçasıydı. Metinlerde dişlerin temizlenmesi, yıkanması, boyanması hatta törpülenmesi ile ilgili işlemlerden bahsedilir. Dişler bir bez, soğuk su ve tuz kullanılarak temizlenir ve üzerine koruma amaçlı cochenille ve nocheztli adlarında bitkilerden elde edilen boyalar sürülürdü. Ağzı kötü kokanlara vermut bitkisi verilirdi.
Diş çekilmesi gerektiğinde ağrıya neden olan diş, önce ölmüş birinin dişi ile kanatılırdı. Ardından Teonochtli bitkisinin kökü geyik boynuzu ile beraber yakılır. Hemen yanında, Ytzacquetzallitztli adlı bir taş kırmızı mercan midyesi kabuğu, un ve tuzla beraber ısıtılır ve tüm malzeme bir beze sarılırdı. Bu bez 1 saat boyunca ağrıyan dişe bastırılırdı. Sonra bazı bitki karışımları yakılır ve hasta pamuklu bez yardımıyla bu dumanı içine çekerdi.
Doğum sırasında anne eğer ölürse, sol kolunun dirsekten aşağısı, en etkili büyü aracı olarak kabul edilirdi. Büyücüler, eğer fırsatını bulurlarsa, ölen bu kadınların kollarını çalmaya çalışırlardı. Doğumlar profesyonel ebeler tarafından yapılır ve ebelerin bir görevi de, sol kolu hırsızlara karşı korumaktı. Büyücüler bu kolu, mucize bir güç olarak görür ve hipnozda kullanırlardı.
Azteklerde hipnozcular çok meşhurdu. Öyle ki hipnozcuların çoğunluğu aynı zamanda sihirbazlık gösterileri yapardı. En meşhur gösteri olan kendini parçalayan adam gösterisi şeflerin önünde yapılırdı. Sihirbaz kendisinin belli bölgelerini, ellerini ve ayaklarını keser kendisini parçalara ayırırdı. Tüm organlarını bir kenara koyduktan sonra üstlerini kırmızı bir pelerinle örter, akabinde hepsi birleşir ve sihirbaz tekrar canlanırdı. Sonrasında selam verir ve gösteri için ödüllendirilirdi.
Cilt hastalıkları olanlar için, yaşayan bir insanın derisi canlı canlı yüzülür ve hastaya giydirilirdi. Hatta deri yüzme adında bir bayramları bile vardı. Özellikle kadınlar, bu bayramda kanlı derileri üzerilerine giyer, hastalıklarından kurtulmaya çalışırlardı.
Saçlarında kepek olan kişilerin önce saçları tıraş edilir, ardından idrar ve sabunla yıkanırdı. Sonrasında vermut ve avokado ile merhem yapılır ve saç derisine sürülürdü.
Yüzünde döküntü olanlar yatmadan önce yüzlerini idrarla yıkarlar ve üzerine sarı biber sürerlerdi. Cinsel güç için günümüzde uyuşturucu olarak görülen Ololiuqui mantarı kullanılırdı.
Göğsüne çok sert darbe alanlar, iç kanama riskinden dolayı, 4 adet taze öğütülmüş kertenkeleyi sıcak idrar ile beraber içerlerdi. Geyik sümüğü ise frengi hastalığının tedavisinde kullanılan en önemli ilaçtı.
Merak ettiğim bu tedavi yöntemlerini ve ilaçlar nasıl buldular deneme yanılmamı yoks içgüdüselmi? Üstelik bunlar bilinen ilk medniyetler
ıyykkk :)