Masallarda kötüler kaybeder; çünkü masalları iyiler yazar.
İyiler ancak böyle intikam alabilir derler…
Gerçekte kaybetmenin türküsünü hep iyiler mi söyler?
Peki iyi olan, kaybediyor diye, İyilik yapmaktan, vaz mı geçmeli?
Yoksa İyiler kaybederken de kazanır mı?
İyiler sıkıcı mıdır? En çok iyiler mi üzülür?
Yoksa iyiler kazanır, kötülükler kazınır mı?
Kötüler alemi almış gidiyor iyiler kendini boşa yormamalı mı?
Aksine kötüler yürüyorsa iyiler mutlaka koşmalı mı?
Sende üstad gibi: Dili, dini, rengi ne olursa olsun iyiler iyidir.” diyenlerden misin?
Yoksa “Yanıltmasın seni melek bakışlar, bazılarını şeytan bile ayakta alkışlar” önermesine katılıyor musun?
“Günahkarım ama şeytan değilim. İyiyim ama melek değilim” dediğinizi duyar gibiyim. 😉
Bende diyorum ki: Hayat oyununda kazandığımız jetonları hangi müzik kutusuna atacağımız kesinleşmemişken, cehennem lobisindeki muhtemel playlist'e göz atalım. ;)
İnternette herkesin okuması için yazı yazmak ama daha de'leri ayırmayı bilmemek, ne kadar garip değil mi? Ben olsam utanırdım.