Hayal edin; ölümüne açsınız ve karşınızda yiyeceğiniz şeye ulaşmanıza bir engel duruyor. Bu engele karşı ne hissedersiniz? Bir an düşündüğünüzün farkındayız ama ele alacağımız araştırma bu soruyu tüm detayları ile yanıtlıyor.
Hayal edin; ölümüne açsınız ve karşınızda yiyeceğiniz şeye ulaşmanıza bir engel duruyor. Bu engele karşı ne hissedersiniz? Bir an düşündüğünüzün farkındayız ama ele alacağımız araştırma bu soruyu tüm detayları ile yanıtlıyor.
Hepimizin başına gelmiştir. Aşırı acıkma hissi ile ortaya çıkan o gözümüzün döndüğü ve kendimizi kaybettiğimiz o anlar... İşte o anımızı açıklayan bazı çalışmalar yapılıyor.
Bilimsel makaleler yayınlayan dünyaca ünlü Neutron dergisinde yayınlanan çalışmada açlığımızın motivasyon seviyesini ölçmeye çalışan bir model oluşturuldu.
Çalışmanın vardığı sonuç aslında açlık hissi ile içimizde oluşan güdünün bir yansıması.
Kobay fareler birinin ucunda yemek, diğer ucunda ise çalışmada sözü geçen diğer motivasyonlar ile ilgili hedeflerin olduğu iki yolun tam ortasına koyulmuş.
Denek, birinci denemede su ve yemeğin olduğu iki yoldan yemek olanı seçti. İkinci denemede farelerin ölümüne korktuğu tilkilerin salgıladığı bir kimyasalın üstünde yiyecek olan yolu ve üçüncüsünde de yemek ve diğer bir farenin bulunduğu iki yolda ise yemeğin olduğu yolu seçti. Yani üç denemede de açlık galip geldi.
Bu noktada kobay fareler üzerinden yapılan araştırmalara eleştiriler yöneltiliyor. İnsanlarda durumun farklı olabileceği düşünülüyor.
Bu sebeple yapılan araştırmaların pratikteki kanıtını neredeyse her gün yaşıyoruz.
aç kalsam ablamı bile yerim :D