Her saldırıdan sonra 'şu kadar kişi öldü, şu kadar kişi yaralandı' şeklindeki açıklamaları duymaya adeta alışmaya başlıyoruz.
Tekrarlandıkça kulağa 'normalmiş' gibi gelen bu saldırılardan sonra yapılan açıklamalarda verilen sayıların bir dostu, bir evladı, bir sevgiliyi kapsadığını düşünemiyoruz; düşünmek istemiyoruz, belki de korkudan kaçmak için.
Dün yaşanan vahşi saldırıda hayatını kaybeden insanlar, sadece birer sayı değildi. Bunu sürekli hatırlayacağız, hatırlatacağız.
Onlar dosttu, sevgiliydi, arkadaştı, evlattı. Tıpkı bizler gibi. Hepsinin de hayalleri ve hikayeleri vardı.
Alışmıyoruz, alışmayacağız!
Lütfen öldükten sonra gerçek adalet yerini herkes için bulsun. Lütfen..
Abi bari bir kac gün önce yapsaydiniz şu galeriyi