Ultra lüks yaşamları olan zengin insanların evleri, araçları ve giydikleri hepimizin ilgisini çekiyor. Bu kişilerin çocukları da tüm bu ayrıcalıklara sahip oluyor tabii. Onlara yardımcı olan bir bakıcı olmak da oldukça güzel bir iş gibi görünüyor. Peki zengin bir ailenin yanında bakıcı olmak gerçekten göründüğü kadar güzel mi dersiniz? Zengin ailelerin yanında bakıcı olarak çalışan kişilerin deneyimleri için okumaya devam...👇
'Sonra birden 'Biri sana bağırsa nasıl hissederdin?', 'Sana isim takılmasına sinirlenir misin?', 'Strese dayanabilir misin yoksa sana hakaret edilince ağlar mısın?' gibi garip sorular sormaya başladılar. Gerçekten çok ilginçti.'
'Günde 16 saat çalışıyordum ve neredeyse hiç özel hayatım da kalmamıştı. Evde giymem için bana çirkin ve bol kıyafetler aldılar. Ayrıca kimsenin olmadığı bir köşeye gittiğimde bile beni takip ediyorlardı ve telefon konuşmalarımı gizlice dinliyorlardı. Kabus gibiydi.'
'Daha uzun saatler çalıştığımda ekstra ödeme alıyorum. Maaşıma yemek, kira ve spor salonu üyeliği gibi avantajlar da dahil. İşimin oldukça iyi olduğunu söyleyebilirim.'
'Haftada bir izin günüm var. İşim hiç de kolay değil ama bu işi seviyorum. Fakat insanların bana kolay bir işim olduğunu söylemesinden ya da arada çocuklarına bakmamı istemelerinden rahatsız oluyorum.'
'Bir keresinde de çocukların oyuncaklarını düzenlememi istediler. Oyun odasına girdiğimde gözlerime inanamadım. Oda yerden tavana kadar hiç açılmamış oyuncaklarla tıklım tıklım doluydu. O kadar doluydu ki odaya giremedim bile.'
'Akşam baktığım çocuklardan birini ağlarken buldum. Arkadaşının evinde asansör varmış. Kendi evlerinde olmadığı için fakir olup olmadığını bana sordu. Milyon dolarlık havuzlu bir evde yaşayan bir çocuğun böyle bir şey sorması çok garipti.'
'Çocuklar oyuncakları hakkında kavga ettiğinde onlara hemen binlerce liralık yeni oyuncaklar alırlardı.'
'Bana 'Peki, sonsuzluktan sonra ne var?' dedi. 6 yaşında bir çocuğun böyle bir soru sormasından çok etkilendim ve bilmediğimi söyledim. Düşünceli bir şekilde bana bakıp 'Sanırım birinciden sonra bir sonsuzluk daha var, sonra ikinci, üçüncü ve sonsuz sonsuzluğa kadar böyle devam ediyor.' dedi. Sanırım küçük bir Einstein'a bakıyorum.'
'Fazla tutumluydular ama bu çift çocuklarını çok seviyordu. Boş olduklarında bana izin verip çocuklarını tatile ve gezilere götürürlerdi. Onlarla çalışmayı özlüyorum doğrusu.'
'Adam sürekli çalışmasa da kendini odasına kapatıp çocuklarına bakması için arkadaşımı işe almış. Çok yüksek bir maaş veriyorlar ve iyi insanlar. Yine de adamın bu kadar boş zamanı varken çocuklarıyla ilgilenmek yerine bakıcı işe almasını anlamıyorum.'
'İşe başlamadan önce bir sürü feragatname imzalamam gerekti ve bu feragatnamelere göre evde telefonumun konum özelliğini kullanamıyordum. Ayrıca asla pencereleri açmazlardı. Bana iyi davranıyorlardı ve yüklü bir maaş alıyordum ama çok stresli bir çalışma ortamıydı.'
'Orta halli aileler çocuklarının eski oyuncaklarını ve kitaplarını bağışlamaya uğraşırken yanında çalıştığım zengin insanlar önüme çöp kutusu koyup yepyeni oyuncak ve kıyafetleri çöpe attırırlardı.'
'Bana dönüp 'Sence ne zaman konuşur?' diye sorduğunda çok öfkelenip 'Hiçbir zaman çünkü onunla hiç ilgilenmiyorsunuz.' demiştim.'
'Kızları ben yetiştirdim bile diyebilirim. Ebeveynleri çocuklar kursa veya okula gittiğinde onları beklerken sinemaya ya da kuaföre gitmem için bana hep ekstra para verirlerdi.'
Bu konuda ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...
Kısacası zengin çocuğunun her şeyi var ama mutlulukları eksik...
18. Madde katılıyorum. Sadece kapağı açılıp sadece ön sözü okunmuş, bazen kapağı bile açılmamış binlerce kitap çöpe gidiyor, oyuncaklar konusu bambaşka alem torba torba kapı önüne bırakılan hiç açılmamış açılmış hiç dokunulmamış çuvalla oyuncaklar çöpe atılıyor. Neredenmi biliyorum zenginlerin çalıştığı sitelerde temizlik görevlisi olarak çalışan arkadaşlar atılan kitap ve oyuncakları toplayıp evine arkadaşlarına dağıtıyor.Bazen baskısı bitmiş kitaplar atılıyorki o bambaşka bir konu.
İzlemeye gelmişiz