Evet, doğduk ne dediler?
■ Ay inşallah annesine/babasına benzemez!
■ Aman akıllı olsun da!
■ Okusun yeter!
■ Adam olsun!
■ Eli iş tutsun da!
■ Kurtarsın kendini!
Düşünün bakalım 6-7 yaşlarında oynamayı en çok sevdiğiniz oyunun adı neydi? Çocukluk arkadaşlarınızın adları? Okuldan hiç kaçtınız mı, yoksa harika bir öğrenci miydiniz?
Zaman geçti okula başladık. 6-7 yaşlarında oyundan, hayâllerden koparıp rutin okul düzenine geçirdiler. “Oyunu, eğlenmeyi, hayâl kurmayı bırak. Çok çalışman, başarılı olman gerek!” dediler. Zaman geçtikçe bilinçaltımıza ekim devam etti.
Daha sonra şanslıysak ve yanımızda spor, müzik konusunda eğitim almamızı sağlayacak birileri varsa yaratıma devam ettik, bedenimize ve ruhumuza seslendik. Yoksa hep çalıştık hep koştuk. Hasta olduk, yorgun olduk yine de okulumuza, işimize gittik. Hastalığımızı ilaçlarla geçiştiriyoruz, semptomları baskılıyoruz. Gerçek tedavi bedeni güçlendirmektir, buna izin vermiyoruz.