Yamışık Tezgah olarak yayılan bu proje, zamana sırtımızı döndüğümüzde, yaşlanan tek varlığın kendimiz olmadığını bize gösteriyor. Aynı zamanda, zaman kavramını duymaktan öteye geçemediğimiz için değişen hiçbir şeyi, farketmediğimizi de anlatıyor. Günlerce veya aylarca sürebilen, bekletilmelerinden sonra fotoğraflanan bu yiyecekler, bizi zamana çağırıyor...
Yazın en sıcak aylarında, tek başına oniki hafta geçirmiş olan bu elma yamışık kelimesine adını veriyor.
Yedi hafta buzdolabında duran zeytinler...
Dışarda üç hafta kalan bu yoğurt kendisine güneş açtırmış.
Kış soğuğunda iki hafta kalmış bir ayva.
Kışın odalara mis kokusunu veren bu portakal yaklaşık dört hafta soba ve kaloriferde kalmış.
Tencerede biriken yağın suyla karışımı sadece birkaç dakikalık.
Ve o portakal altı hafta sonra kesildi...
Dört hafta buzdolabında mahsur kalan bu dolma yemek değil sanat oldu.
Bir sabah evimize sıcacık gelen bu ekmekler altı hafta gün yüzü görmedi.
Yemek yaparken vazgeçilmez bir nimet olan salça buzdolabında dokuz hafta durunca kendisini yalnız bırakmadı.
Plastik bir saklama kabıyla mikrodalga fırında patlatılan bu mısırlar yalnızca beş dakikalık.
Mikrodalga fırında ısınan bu omlet üç dakikada doğdu.
harika bi çalışma, her zaman karşılaşabileceğimiz görüntüler bize sanat olup geri dönüyor bu noktada. etrafımızda olan bu ve bunun gibi bir çok güzel oluşuma bu şekilde farkındalık yaratılmalıı ! Tebrikler :)
Bide bunları bilmeden yediğinizi düşün.:(
Kokularını düşünmek bile istemiyorum :(