Zaman mı Bizi Öldürüyor, Biz mi Zamanı?

Aslında zamanla hayat arasında ters bir ilişki var: Burada geçirilen zaman arttıkça hayat azalıyor. Ne kadar çok zaman, o kadar az hayat. 

Ama bu denklemi başka bir açıdan okursak zamanın hayatla aynı manaya geldiğini de söyleyebiliriz: Ancak zaman varsa hayat var, zaman bitince hayat da bitiyor. 

Yani bu zaman öyle bir şey ki, “Ancak o varsa biz varız.” diyebileceğimiz gibi, “Onun olduğu yerde ben giderek yok oluyorum.” da diyebiliriz pekâlâ ve ikisi de doğru olur. 

Tamaam boş lafı kesiyorum, kafanızı karıştırmayayım. Ben aslında zamanı öldürmeye taktım kafayı, taammüden hem de. Onun için cinayet öncesi özür üretmeye çalışıyorum. Sonra karakola gidip teslim olacağım elimde baltayla. Namus belası, hatta nefsi müdafaa. Beraatım kesin…