Aktivist ve yazar Winnie Li, 15 yıl önce doğada kendi başına yürüyüş yaparken uğradığı istismar ve travmasını kaleme aldı. Ünlü yazar, her yıl travmanın ardından nasıl bir iyileşme yöntemi izlediğini paylaştı.
Aktivist ve yazar Winnie Li, 15 yıl önce doğada kendi başına yürüyüş yaparken uğradığı istismar ve travmasını kaleme aldı. Ünlü yazar, her yıl travmanın ardından nasıl bir iyileşme yöntemi izlediğini paylaştı.
Paylaştığı makalede 'yıldönümü' kavramına değindi:
Bu kartlarla kek veya hediyelerle kutlayacağınız türden bir yıldönümü değil. Ancak aynı zamanda bu göz ardı edemeyeceğim bir yıldönümü.
'Bu korkunç bir haber' 'Bunu okuduğuma/duyduğuma üzüldüm' gibi şeyler yazdılar. Ya da 'Bunun başına geldiğini bilmiyordum' yazdılar. Neden bilsinler ki?
Belki yeni bir işe girdiğinizi ya da bir araba kazası geçirdiğinizi, belki hatta erkek arkadaşınızın sizi terk ettiğini veya kapkaççılığa uğradığınızı duyurursunuz; ama tecavüze uğradığınızı? Toplum bunu duymak istemez.
Biz sessizce biriken yılları not ediyoruz. Beynimizdeki takvimden yaprak koparıyoruz ve o öğlen parkta ya da o akşam arkadaş sandığımız biri ile bize ne olduğunu hatırlıyoruz.
İnsanlar 'kötü günlerini' toplum içinde anarken, genelde başkasının anısına yapılır: Mesela, 'Bugün canım halamız Josephine'in kansere yenik düştüğü gün' gibi. Eğer vefat eden bir yakınımızı anabiliyorsak, birinin yaşadığı istismarın korkunç acısını ve yasını neden anmayalım?
Cinsel istismarın her tarafa yayılma durumunu kabullenmek, nasıl çözeceğimizi kararlaştırmanın ilk adımıdır.
Tüm kötülüklere rağmen güçlenip gülümsüyor olması içimi ısıttı. '💚