Yunan mitolojisinde, savaş tanrısı olarak anılan ve kızıl gezegen Mars'a da adını veren Ares, ne insanlar tarafından ne de Olimposlu Tanrılar tarafından pek sevilmemektedir. Bunun nedeni pek çok olayda başarısız olması ve durmadan savaşlar çıkartması olabilir.
İşte; '22 Maddede Yunan Mitolojisinde Evlat Olsa da Hiç Sevilmeyen Tanrı: Ares'.
Yunan mitolojisinde Ares, Savaş Tanrısı'dır. Roma'da Mars olarak da bilinir. Homeros'un İlyada'sında kaba kuvvetin simgesi olarak gösterilir.
Belki de Zeus'un, Ares'i hiç sevmemesinin ardında bu gerçek yatmaktadır.
Barbar olarak nitelendirilen Trakyalılar ile Amazonların yanında yer alır. Hatta Sparta ve Trakya Ares'in başlıca kült merkezleridir.
Bu çekişme her zaman Athena'nın lehine sonuçlanır.
Kızanların arasında özellikle annesi Hera da yer alır.
Truva kralının çapkın oğlu Paris, üç güzeller yarışmasında Hera'yı değil Afrodit'i güzel seçmiştir. Truva savaşının nedenlerinden biri de zaten budur.
Athena, savaşçılığıyla ünlü kahraman Diomedes'e destek vererek Ares'in üzerine saldırmasını sağlar. Ares, görmediği Athena'nın varlığını anlamadığı bir şekilde elinden mızrağı düştüğünde fark eder. Bu fırsatı değerlendiren Diomedes Ares'i yaralamayı başarır ve Ares Truva savaş meydanından çekilmek zorunda kalır.
Kabalığı ve vahşiliği, üstelik hiç kimse tarafından sevilmemesi, onun demirci topal tanrı Hephaistos'un karısı tanrıların en güzeli Afrodit'i baştan çıkarmasına engel olmamıştır.
Bazı Yunan mitleri, daha düğününün üstünden iki gün geçtikten sonra, zorla evlendirilen Afrodit'in Ares ile birlikte olmaya başladığını yazar.
Phobos ve Deimos devamlı babalarına eşlik etmiştir. Eris ve Enyo da ona eşlik ederler.
Ve uygunsuz vaziyetteki bu çiftin bütün tanrıların önüne götürerek alay ettiğidir.
Bu rezaletten sonra Ares Trakya'ya, Afrodit ise kocasının boşanmasının ardından doğduğu topraklara yani Kıbrıs'a kaçar.
Utanılacak duruma düştüğü olayların başında tunçtan bir küpe 13 ay boyunca hapsedilmesi gelmektedir.
Bu olay şöyle gelişmektedir:
Üstelik, cüretkar bu iki dev sadece Olympos'a kabul edilmeye diğer tanrıları zorlamakla kalmayıp, en güzel tanrıçaları Athena ve Hera'yı da isterler. Hera ki Zeus'un karısıdır!
Zeus çok sinirlenerek bu işi halletmesi için Ares'i görevlendirir.
Ancak, bir an tedbiri elden bırakır ve kalkanını indirir. Bu sırada devlerden birinin fırlattığı kaya Ares'i bayıltır.
Ares'i diğer tanrılar hiç sevmeseler de iki güçlü tanrıçaya göz koyacak kadar yoldan çıkmış bu iki devin kazanmasını da istemezler.
Ares tekrar güneş ışığını gördüğünde Otis ve Ephialtes'in cezası çoktan verilmiştir. Ölüler diyarında yılanlar tarafından bir sütuna bağlanmışlardır. Yılanlar her defasında dayanılmaz acılar veren zehirlerini boşalttıkları ısırıklarla iki devi rahat bırakmazlar, omuzlarına tüneyen baykuşlar ise devamlı öterek beyinlerini tırmalarlar.
Olympos'taki rezaletin ardından Ares Trakya'da da boş durmaz ve barbar Trakyalıları Amazonlar'a karşı kışkırtır. Çıkan savaştan zevk alarak önüne geleni öldürürken kendisi adına kafataslarından bir piramit inşa eden oğlu Kyknos'un ölüm haberi gelir.
Teselya kralının kafasıyla zirveyi tamamlamayı düşünürken, Herkül'ün oradan geçtiğini görür. Çıkıp Herkül'e meydan okur. Herkül onu öldürür.
Sert geçen kavganın ardından Herkül bariz bir üstünlük kazanarak Ares'i kaçmak zorunda bırakır.
Bulutları devşiren Zeus yan yan baktı, dedi ki;
Böyle ağlayıp durma dizimin dibinde dönek.
Olympos'ta oturan tanrılar arasında benim en tiksindiğim tanrısın sen !
Hep hır gür kavga, savaş senin işin gücün, ele avuca sığmaz huysuzluğun, biliyorum,
Annen Hera'dan miras sana.
Ben de ona zorla dinletirim sözümü,
Onun öğütlerinden geldi başına, ne geldiyse.
Ama böyle acı çekmene de dayanamam, benim soyumdan gelmişsin bir kere, benden doğurdu anan seni,
Yoksa bu yıkıcı bu karıştırıcı huyunla, bir başka tanrıdan doğmuş olsaydın sen,
Çoktan Uranüsoğullarının yurdundan ta aşağılarda bulurdun kendini.
Ares, İnsanların baş belası Ares,
Ey kaleler yıkan, elleri kanlı Ares...
Yaklaş ona saldırgan Ares'ten çekinme,
Delinin biridir, kötünün kötüsüdür o,
Bir o yana döner bir bu yana...
'Bu masum kentin göklerinde,
Sayıklar gibi gürül gürül soluyor
Yakıp yıkıyor acımadan
Nesi varsa sevip saydığı insanların
Ares adlı bu acımasız tanrı!
Dehşet çığlıklarıyla doluyor sokaklar,
Asker askerin önünde düşüyor.
Bu dinmeyen bebek çığlıkları
Kan gölü sokaklardan geliyor!''
Roma mitolojisinde Mars olarak bilinen Ares, Romulus ve Remus'un babasıdır. Romulus'un babası olmak aynı zamanda Romalıların atası olmaktır. Romalıların zamanında Mars'ı atası olarak gördüğünü söylemek mümkündür.
Kötülük kavramı görecelidir. Ares kaba, cahil, zalim bir herif olduğu kadar olimpos adına savaşılması gerektiğinde en önden koşan, bir karşılaşmayı onuruyla adil bir şekilde yapan, her ne kadar onlarla uğraşmayı sevse bile akrabalarına sonuna kadar sahip çıkan bir karakterdir.
Ne demek sevilmiyo lan? Ben seviyom valla, kafa adam
Adamımı neden sevmiyorlar ya, tam takılmalık biri bence