İnsan bedeni için güzellik normlarları uzun yıllardır, özellikle batılı standartlar temel alınarak hepimize dayatılıyor. Ancak ne yazık ki ekranların bize sundukları ile gerçek hayat bildiğiniz gibi genellikle özleşmiyor. Bu sebeple de günümüzde 'body shaming' (bedensel görünüşü aşağılama) gibi kavramlar oldukça konuşulmaya ve güzelliğin, estetiğin standartlaştırılabilir bir unsur olmadığı vurgulanmaya başladı. Ne yazık ki, bu objeleşmiş ve bedenin içi boşalmış 'seksi vücut' algısından hiçbir cinsiyet kaçamıyor... Gelin, erkeklerin dünyasında bu 'ideal vücut' algısı tarihsel süreçte nasıl değişme uğramış birlikte bakalım;
ben de bildiğimi düşündüğüm birkaç şey ekliyeyim; yunan (ve roma?) heykellerinde hep küçük y*raklı ama mükemmel vücutlu arkadaşları görürüz. y*rağı küçük yaparak "şehvete kapılmayan erkek" imajı çiziyorlar. // ortaçağdaki şişman erkek modası da parası var anlamına geliyordu. "parası varsa bana da çok güzel bakar." anlayışı vardı. // aynı ortaçağda elleri nasırlı kişi düpedüz amele muamelesi görürdü, alt sınıf yani. aristokratlar katiyen güç gerektiren iş yapmazlar.
donemsel guzellik kavramlari buyuk oranda zengin asil sinifin gorunusuyle belirleniyor. gecmiste ust sinif kilolu serfler ac ve zayifti, asiller kapali yerde yasadigindan ciltleri soluktu, serfler tarlada calistigindan yanik ciltliydi, guzellik hafif kilolu beyaz tenli olarak goruluyordu. bugun alt sinif fast foodla yarim yamalak besleniyor, genelde obez, kapali ofislerde uzun saatler calisiyor, cildi soluk. ust sinif ise vucuduna bakiyor, spor salonlarina gidiyor, tatillerde guneslenip yaniyor, dolayisiyla guzellik anlayisi fit vucud ve bronz ten ile ozdeslesmis durumda. tarih boyunca hep boyle olmus, modayi guzellik normlarini en ust tabaka belirlemis, diger herkes kendini ust tabakadan gostermek icin onlara benzemeye calismis.