Kolay vize uygulaması, yakın mesafe ve günübirlik turlar sayesinde çevremizdeki Yunan Adaları'na sık gitmeye başladık. Gidiyoruz, yiyoruz, içiyoruz, alışverişimizi yapıp akşamına da dönüyoruz memlekete. Tabii ki fıtratımız gereği, komşuya yaptığımız bu kısa ve keyifli ziyaretlerimizi bize özgü bazı muhabbetlerle taçlandırmayı da ihmal etmiyoruz.
Kendimizi biliyoruz.
(İşin aslı, kaçıran İtalyanlar. 1947'de)
(Paris Antlaşması'yla)
Adı, 'gyro'. Lahmacun da Arapların değil zaten, değil mi?
Evet Araplar da bize aynısını diyor.
Evet aynı Araplarda da olduğu gibi.
Haaa, o, 'frappé'
Geliyorlar ama o kadar da değil.
Neden? Oraları bırakıp 'Beni Türk doktorlarına emanet ediniz!' diyen bir büyükleri mi var?
Börekle aile birliği arasında bir ilişki bulunduğuna gerçekten inanan var mı?
Tabii ki! Uzo da içeriz.
Yooo...
Evler kaça acaba burada? Satılık mı, kiralık mı?
Olur, olur...
Hayret! Müşterileri Türk olduğu için olabilir mi?
Buralar ada. Ekonomileri biraz daha farklı.
Ya, bir tadını çıkar tatilin. Kapa artık şu telefonu
Girişte söyleseydin vizeyi ona göre verirlerdi.
Senin abdestin var mı?
(Greek...)
Tavli o. Atalım mı bir üç el Greek kahvesine?
Hayır, Türkiye'de çok pahalı.
Lokantaların hepsi taverna. Yalnız burası Tarabya değil şekerim.
Açılmıştır, koş! Zaten sırf freeshop sevdasına geldin buralara.
Kanun, kaide tanımamak zorundayız değil mi? İmam, cemaat misali...
Bak bu doğru.
Neden? Tedavülden mi kalkıyormuş?