Yoksulluk İçerisinde Büyüyen Çocuklara O Zamanlar Lüks Gelen Şeyleri Okuyunca Kendi Fakirliğiniz Aklınıza Gelecek!

Bahçeli iki odalı evimiz. Yağmur yağdığında çatı akıyordu. Yine bir yılbaşı gecesiydi. Televizyonumuz yok tabi ve akşam yemeğinde salçalı makarna yapmıştı annem.Sadece salçalı makarna vardı sofrada. Yoğurt ve turşu olmuş olsa çok lüks olurdu bizim için. Ve yan bahçede amcamların evinden komşulara taşınan tabak tabak etli tavuklu yemekler. Cocuktuk beklerdik bize de yollar mı amcamız diye ama gelmezdi, zorumuza giderdi. Eşime yılbaşı akşamı ne yaparsan yap ama salçalı makarna yapma dediğimde nedenini sormuştu bana. Anlatmıştım ve benimle ağlamıştı. Asıl acı tarafı ne biliyor musunuz.? Amcamın yıllar sonra hastalanıp, hafızası geçmişe gittiği için evden çıkıp yürümeye başladığı zaman kendisini durduran komşulara 'yeğenlerim aç onlara yemek yaptirmam lazim' diyerek çarşılara gitmesi :(

küçükken zengin olmasak da durumumuz iyiydi. 10 yaşıma kadar mükemmel bi çocukluk geçirdim. her şey boka sarıp babam bizi terk ettiğinde ben 10, kardeşim 4 yaşındaydı. kardeşim hiçbi zaman benim sahip olduklarıma sahip olamadı. sürekli taşınmak zorunda olduğumuz için çocukluğu yalnız geçti. çocukluğumla ilgili en büyük üzüntüm kardeşimden daha mutlu olmamdı. şimdi 24 yaşındayım hala ona karşı kendimi mahcup hissediyorum

dondurma kutusundan annemin yaptigi yaprak sarma ciksa 100 kat daha mutlu olurum şov yapmayin...