Unutuyoruz! Ülkece en iyi yaptığımız şeylerden biri unutmak. Ne yaşanırsa yaşansın, ne aklımızın ne de vicdanımızın kabul edemeyeceği şeyler karşısında bile en fazla iki gün üzülüyor, kınıyor; sonra unutuyoruz...
Unutuyoruz! Ülkece en iyi yaptığımız şeylerden biri unutmak. Ne yaşanırsa yaşansın, ne aklımızın ne de vicdanımızın kabul edemeyeceği şeyler karşısında bile en fazla iki gün üzülüyor, kınıyor; sonra unutuyoruz...
'Kızılay Başkanı çadır satıyor' tartışmalarının gölgesinde yaşanan bu can pazarından çok ders çıkardık.
Bir elin parmaklarını geçmez... Ama hatırlamak zorundayız! Gencecik yaşında atanamadığı için intihar eden öğretmenlerimizi, çocuk yaşta çalışmak zorunda kalıp hayatını kaybeden çocuklarımızı hatırlamak zorundayız.
Peki kimleri hatırlamalıyız? Twitter ahalisi sağ olsun sıraladı bir bir...
Kaç kişi hatırlıyor mesela?
Yoksulluk yüzünden intihar eden insanlardan yalnızca biriydi.
Üstelik ne yazık ki atama yapılmadığı için intihar eden birçok öğretmenden yalnızca biriydi İbrahim.
Tabii bir de “Kızımdan geriye bir fotoğraf bile kalmadı” diyen annesi Hayriye Köylü...
Ne denir ki...
her satırda insanın canından can gider mi ? yazıklar olsun !! bu vatan evlatlarının hiç biri bunları hak etmedi !!
utanç tablosu! bu tür olaylar meclisin dört bı yanına asılmalı, asılmalı ki unutmasınlar
Dilek'i çok sık hatırlıyorum. Sesini, yüzünü, ağlayışını. Ve ona para vermeye çalıaşn şahsın o yılışık yavşak gülüşünü. Nasıl beynime kezndıysa unutamıyorum.