Anılarımız varlığımızı en değerli kılan şeylerden biri. Peki, ömür boyu hatırlayıp andığımız bu hatıralar beynimizde fiziksel olarak yer kaplıyor mu? Bu sorunun cevabını açıklamaya çalışan birisi herkesi aydınlattı. Buyurun içeriğe. 👇
Anılarımız varlığımızı en değerli kılan şeylerden biri. Peki, ömür boyu hatırlayıp andığımız bu hatıralar beynimizde fiziksel olarak yer kaplıyor mu? Bu sorunun cevabını açıklamaya çalışan birisi herkesi aydınlattı. Buyurun içeriğe. 👇
Beynimiz nöronlardan meydana gelir. Yaşadığımız tüm deneyimler, bazı nöronlarımızdan geçen elektrik sinyallerden ibarettir. Bir köpek gördüğünüzde belirli nöronlarınız çalışır. Bir araba gördüğünüzde yine spesifik başka nöronlarınız çalışır. Eğer her gün arabada bir köpek görürseniz, bu nöronlar arasında yollanan sinyaller 'dendrit' adı verilen bir köprü kurar.
Çalışmaları için mantıksal bir sebep olmadığında bile. Mavi bir bisiklet görebilirsiniz ve beyninizdeki mavi nöronlardaki elektrik, araba nöronlarına uzanır: Çünkü mavi bir arabanız vardır. Bu yüzden bu ikisinin bağlantısı beyninizde oldukça güçlüdür.
Anıların şekil almasının birçok yolu vardır. Eğer parka giderken köpeğiniz arabanıza kustuysa, şimdi hem köpek, araba ve mavi nöronlarınız var, hem de kusmuk kokusu, kusmuğun görüntüsü ve olaylara tepki olarak verdiğiniz iğrenmenin, duygusal olarak üzülmenin ve parka dair nöronlar var.
Bu aynı zamanda beyninizde bağlantıları güçlendiriyor ve anılarınızı hatırlamanızı sağlıyor.
Bu hareketlenmeye 'hatırlamak' diyoruz. Bir başka deyişle, beynimizin farklı yerlerinde yer edinmiş olan bu anılar sebebiyle beynimizi bir 'depo' olarak görebiliyoruz. Fakat aslında beynimizde meydana gelenler daha çok bir işlemler zinciridir.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım.