Zaman nasıl da akıp gidiyor, biz ise onun içerisinde debelenip duruyoruz...
Zaman nasıl da akıp gidiyor, biz ise onun içerisinde debelenip duruyoruz...
Ve bu korkunç olayın gerçekleştiği yoldan bugün habersizce geçen bir otomobil.
103 yıl sonra çoğu yapının korunmuş olması ne garip, değil mi?
Binalar aynı olsa da kayıklar işi biraz bozmuş. Hem de önlemler alınmış.
İşte bu da onlardan biri, bu sefer Birmingham'da. Nazi bombalarından sonra yerle yeksan olmuş bir sokak.
Savaşın giriş yaptığı günden bugüne...
Neredeyse her şeyi olduğu gibi, tüm detaylarıyla yerinde duruyor.
Sol tarafta bugün, otomobil olmadan hayatın akışının yavaşladığı çağ. Her şey çok değişmiş ama fabrika yerli yerinde, 150 yılda tek bir tuğla oynamamış.
Sol taraf geleceğe, sağ taraf geçmişe mi gidiyor dersiniz?
Sahi, ne yapacağız bu anıları? İyisi mi sarılalım sıkıca ve geleceğe umutla bakalım.
Admin, demişsin ki "103 yıl sonra çoğu yapının korunmuş olması ne garip" Hiç de garip değil, gayet güzel. Geçmişini, kendisini ve varlığını koruyanlar, geleceklerini tayin edebiliyorlar. Kendini unutanlar ise aldatılıyor, kandırılıyor, gelecekleri hakkında başkaları karar verebiliyor. Gariplik nerede, admin?
İçeriktekiler henüz "Türk restorasyonuyla" tanışmamış ne güzel. Mümkünse tanışmasınlar da. Saygılar.