Noel dönemi çoğu zaman paylaşma ve dayanışma kavramlarıyla anılır. 1975 yılının 23 Aralık günü Cardiff’te yaşayan genç çift Rob ve Dianne Parsons için anlamı çok daha derin oldu. Kapıları çalındığında karşılarında ellerinde eşyaları ve donmuş tavuk bulunan evsiz adam vardı. O an söylenen iki kelime, yarım asırlık hayat hikayesini baştan yazdı.
Kaynak: BBC
Ronnie Lockwood, çocukluk yıllarında pazar okulunda ara sıra görülen, 'farklı' olduğu söylenen kişiydi. Sağ elinde tüm eşyalarını doldurduğu çöp poşeti, sol elinde ise Noel hediyesi olarak verilmiş donmuş tavuk vardı. Rob’un ağzından dökülen 'İçeri gel' sözü, hayat akışını geri dönülmez biçimde değiştirdi.
Ronnie, otizmliydi ve 15 yaşından itibaren Cardiff sokaklarında yaşam mücadelesi veriyordu. O akşam tavuk pişirildi, sıcak banyo yapmasına izin verildi ve Noel’i birlikte geçirmesi kararlaştırıldı.
İlk plan yalnızca birkaç gün sürmesi yönündeydi. Fakat Noel sabahı geldiğinde hiç kimse Ronnie’yi kapı dışarı etmeyi göze alamadı. Yetkililerle görüşüldü, karşılaşılan tablo tanıdıktı. İş için adres, adres için iş gerekiyordu. Sokakta kalan pek çok insanın sıkıştığı çıkmaz tam olarak buydu.
Cardiff’ten kaybolduğu yıllar sonra, Rob Parsons kitabı için araştırma yaparken geçmişin detaylarına ulaştı. 200 kilometre uzaklıktaki, kurumda beş yıl geçirmişti. Arkadaşsız, kendisini tanıyan öğretmensiz, sosyal hizmet desteğinden yoksun yaşamıştı. Sürekli sorduğu 'Kötü şey yaptım mı?' sorusu, orada yerleşmişti.
Parsons çifti zamanla Ronnie’ye iş buldu, atık toplama görevi üstlenmesini sağladı. Yıllardır aynı kıyafetleri giydiği öğrenildiğinde birlikte alışverişe çıkıldı. Rob’un avukat olarak çalıştığı dönemde Ronnie’yi her sabah işe bırakması, hayatında ilk kez okula kapıdan uğurlanan çocuk hissini yaşattı.
Ronnie, evin değişmeyen parçasıydı. Bulaşık makinesini her sabah boşaltır, gazeteyi alır, Noel’de aynı hediye kartlarını aynı heyecanla sunardı. Yerel kilisede gönüllü çalıştı, gıda bankasında görev aldı, her yıl boks günü futbol organizasyonuna destek verdi. Sahip olduğu ayakkabıları sokakta gördüğü başka evsiz kişiye vermesi, karakterini anlatmaya yetiyordu.
Zor zamanlar da yaşandı. Dianne Parsons kronik yorgunluk sendromu ile mücadele ederken, ev içindeki yük büyük ölçüde Ronnie’nin omuzlarına bindi.
O an sorulan 'Kötü şey yaptım mı?' cümlesi, tüm planları rafa kaldırdı. 'Biz üçümüz sağlam arkadaşız' ifadesi, sözleşmeye dönüştü.
Ronnie Lockwood 2020 yılında, 75 yaşında geçirdiği inme sonrası hayatını kaybetti. Vasiyetinde hayır kurumlarına bıraktığı 40 bin sterlin, Cardiff’teki Lockwood House adlı merkezinin çatısını onarmaya yetti. Hayatı boyunca sokakta kalan adam, ölümünden sonra başkalarına çatı oldu.
Bu görsel Google yapay zeka destekli bir not alma uygulaması olan NotebookLM ile oluşturuldu.
Uzun zamandır okurken ağladığım bir hikaye olmamıştı. Kahroldum, eridim :(
Tarık Tarcan galiba çok benziyor 😀