Nubar Terziyan Ermeni asıllı sinema oyuncusu, Türkçe adıyla Nubar Alyanak 1909 yılında Osmanlı İmparatorluğu döneminde İstanbul'da doğdu 1994 yılında ise aramızdan ayrıldı.
Hayatı boyunca kayıtlara geçen 500'e yakın filmde rol almıştır. Genellikle iyi yürekli tonton amca rollerinde oynamıştır. Türk sinema tarihinin Münir Özkul ve Hulisi Kentmen'den sonraki en çok sevilen karakteridir.
Terziyan'ın bir de 'Ne İdim Ne Oldum' adında kitabı bulunuyor.
Rol aldığı filmlerdeki karakteri genellikle yardımcı oyunculuklardı. Ya bahçıvan, ya ev çalışanı ya da tonton bir dedeyi oynardı.
Sevdikleri bir araya geldiğinde başını hafiften yana eğer, gözlerini kısar onlara bakarak mutlu olurdu.
Öyle de değil miydi? Hangimiz televizyonunun içine girip yanaklarını sıkmak istemedik ki? Hangimiz onun bizim dedemiz olmasını istemedik? Öyle iyi kalpli bir dedeye herkes sahip olmak ister. Bizler de isterdik.
Aynı zamanda şarkıcı Fedon'un da dayısı olan Terziyan, dönemin terör örgütü ASALA bir eylem yaptığında bu sözü söylermiş. 'Bunlar Ermeni değil elmeni!'
Vatan birliği, vatan sevgisi ve haksızlıklar karşısındaki duruşunu zaten filmlerinden biliyoruz. Gerçek hayatında da böyle yaşıyor olması onu daha özel kılıyor.
Bu onun kitabının adı. Daha ziyade filmografisini değil, gündelik hayatını anlattığı kitaptır.
Her Yeşilçam severin kütüphanesinde bulunması gereken bir kitaptır aynı zamanda.
Nubar amca, Nubar dede. tonton amca, sütçü amca, imam, doktor bey, vicdanlı bey amca, sanki aileden, sanki mahalleden. ne de olsa 'sinema hayattır' sözünü vücut bulmuş haliydi.
Terziyan, kimilerimizin birlikte yaşamaktan onur duyduğu o 'bizim ermeniler'dendir.
Yeşilçam'ın büyük emekçisidir. Nubar Terziyan'ın ismini bilmeyenlere adını öğretmek gibi küçük tatlı bir misyon edinen insanlar bile var çevremizde.
Siz de eğer bahsi geçen bir konuda ondan bahsediliyorsa lütfen ismini herkese öğretin. Öğrensinler o tatlı amcanın adının Nubar Terziyan olduğunu.
Nubar Terziyan'a Sezen Aksu tarafından Kırık Vals adında bir şarkı bile yapılmıştır. O şarkı ile anılır sevgili büyüğümüz Nubar Terziyan.
Bu maddenin belki onunla bir ilgisi yok ancak kıymetli bir bilgi.
Şöyle ki: Dönemin Galatasaray yöneticileri, kırmızı beyaz forma için kumaş almaya bu büyüğümüze (Manifaturacı babası) gider. Dükkanda beyaz kumaş kalmadığını gören Terziyan'ın babası, “sarı da iyi olur” diyerek kumaşı verir. Adamlar da başka çare yok diyerek alır giderler. Sonrası malumunuz Galatasaray'ın resmi renkleri ortaya çıkar.
Dönemin gazetecileri, eline ne geçtiğini, neler kazandığını soruyor… İki elini yana açarken, “Şu gördüğün apartman katı ve öldükten sonra gömülmek için bir mezar” diyor yanıt olarak: “Bir katım var oturuyorum, gömüleceğim yeri de biliyorum. Bundan daha büyük mutluluk olur mu?” 1936 yılında evlendiği 40 yıllık eşi Katerin hanımı 1976 kaybeder. Kardeşi Onnik ise Fransa’da ressamdır 70’lerde. Nubar Terziyan en çok “Denizden Gelen Kadın” filminde oynadığı balıkçı reisi rolünü sevdiğini de sözlerine eklemiştir.
Dedik ya geçek hayatta da iyilik timsali bir adam diye. Bu olayda da iyi niyetinin kurbanı olup Işık ailesi tarafından yalanlanma boyutunda bir olay yaşanmıştır.
Ayhan Işık, 1979'da güneş çarpması sonucu beyin kanamasından öldüğünde Nubar Terziyan gazeteye bir anma ilanı verir. Ayhan Işık'ın ailesi hemen gazetelere açıklama yapar : 'biz ermeni değiliz...' zira Ayhan Işık'ın asıl soyadı Işıyan'dır ve Nubar Terziyan ilan verdi diye ermeni sanılmaktan korktukları için bu kırıcı mesajı gazetede yayınlamışlardır.
Nubar Terziyan'ı saygı ve rahmetle anıyor, hala çok sevildiğinin ve sevileceğini bilmesini istiyoruz.
Kırık Vals'in Nubar Terziyan'a yazıldığını bilmiyordum :) Güzeldi, teşekkürler.
Hep Ali Şen'e benzetirdim bu amcayı o daha kötü karakterleri oynuyor tabi
bir dakika galatasarayın renkleri taa 2. bayezide dayanır işte hikaye http://www.e-tarih.org/makaleler.php?sayfa=makaledetay&makaleno=5123