Yeşilçam bizim için çok şey demek. Başrol oyuncularının çoğunu, nerde ne yaptığını hep biliriz de, göz önünde olmayan bazı isimlerin hikayelerini pek bilmeyiz. İhsan Yüce Yeşilçam'da öyle bir isim ki, onun hikayesini bilmediğimizi öğrenince kendimizi ayıpladık ve bu gönlü güzel, zarif abimizi sizlerle birlikte analım istedik.
Bu arada 20 Ocak 1929 doğumludur İhsan Yüce.
bir de sabahın dördü
dışarda kar
odamız ılık
gözlerin ılık ılık damlarken boş kadehe
anlattın bana ağzı sarımsak kokan bir oğlanla yattığını
aşkı tattığını, karım dediğini ve aldattığını
kıskandım Gogen’i Tahitilim
terlemiş vücudunu silerken
cüzzam mikrobunu ve yaktığı kulübesini
saçların bağlamıştı ellerimi muz kokulum
güneşi doğurmuştu ölü cisim
martı çığlıklarıyla bir sahil kayalığında
nefesin vücudumu yakıyordu yer yer
sam yelim sahra-i kebirim
kahrettim her şeye o gün
babanın şarap çanağına,
Gogen’e,
kadere,
sana,
bana,
bir de gittiğin arabanın tekerine
ne diyordum arkadaş….
diyordum ki ben bu zıkkımı içmek için içerim
ama içerken düşünmem neden içiyorum diye
daha sonra yaparım hayatın felsefesini
sırayla olurum Fatih, Selim, Kanuni
bazen kadın hamamında tellak….
bazen Christoph Colomb
Napolyon’ken düşünürüm Elbe’de geçen günleri
Timur’ken Beyazıt’ı yenişimi….
bir kere Aristo’nun hocası olmuştum
ona verdiğim dersle gurur duymuştum
bazen Jan Dark’ı kurtarmak için çalışan bir kahraman
bazen odunun ateşleyen bir cellat olurum
eğer daha da içersem
Shakespare halt etmiş derim karşımda
salyalı dudaklarımdan yayık sesimi dinlerim de
işte Mozart’ın aradığı melodi bu diye gülerim
enayiymiş be Platon…
bir içsin de görsün….ne felsefesi varmış bu hayatın
anlasın geçmişi kınalı dünyanın kaç bucak olduğunu
ıslak kaldırımlarda yürürken acırım
önde yalpa vuran sarhoşun zavallı haline
ukalalık işte derim neme lazım senin
kendine bak; sende bir serserin bir sarhoş….
ve yavaş yavaş kaybolur acı kahkalarım
şehrin izbe sokaklarında
yavaş yavaş kaybolur benliğim…
Onedio son zamanlarda gerçek sinema sanatçılarını daha çok ele almaya başladı. Bu hoş bir şey. Birkaç hafta önce de Uğur Yücel başlıklı bir galeri görmüştüm baya güzeldi. Botoks mezarlığı suratıyla işadamlarının metresliğini yapan eski manken bozuntularını "şöyle güzel,böyle yetenekli" diye pazarlayacağınıza bu adam gibi tırnaklarıyla kazıyarak buralara gelmiş gerçek sanatçıları daha sık ele almanız dileğiyle...
bir insan bu kadar iyi çıkarcı rolü yapabilir mi? (çöpçüler kralı'nda Ayşen Guruda'nın babası; dikkatle izleyin menfi dönüşlerini) abimiz isyanını müthiş bir beceriyle çok iyi anlatmış. toprağı bol olsun.
Ne varsa eskilerde var dedikleri doğruymuş, "Sanat için söylüyorum (filimler olsun, müzikler olsun...)"