Onun hikayesi Tekirdağ'da bir tarlada başlıyor. Anacığı zar zor kestiği göbek bağını tarlaya attıktan sonra eteğine sarıp götürüyor eve. Yoksulluğun ve sefaletin içine doğuyor Mürüvvet Sim.
Başında ana yok, baba yok. Mürüvvet sürekli sokaklarda. O kadar yaramaz ki, konu komşu artık ondan bıkmış, adını Korkunç Mürüvvet koymuşlar. O kadar bıkmışlar ki, aralarında para toplayıp sinemaya gönderirler ve mahallede rahat bir nefes alırlarmış. Öyle bir yaramazlık...
Henüz ilkokula gidiyordu o ara ama yaramazlığından hiçbir şey kaybetmemişti maşallah. Zaten 2 yaşındayken de İstanbul'a taşınmışlardı ailesiyle. Bambaşka bir dünya onu hazır olda bekliyordu aslında.
Okuma heveslisi ve olağanüstü yaramaz Mürüvvet'i okula yazdırmak yine komşulara düştü. Hem böylece mahallede huzur olacaktı, hem de Mürüvvet'le onlar değil öğretmenleri ilgilenecekti.
Dışarıdan okulu bir şekilde bitirdi. Bitirdi bitirmesine de önemli olan ortaokuldu; fakat onu kaydettirecek velisi yoktu. Annesi babası okuma yazma bilmiyordu, zaten hayat telaşı içinde kaybolmuşlardı. Çocuk başına Nahiye Müdürlüğü'ne gidip bu işi halletmeye karar veren Mürüvvet, koridorda gözüne kestirdiği eli yüzü düzgün adama 'Velim olur musunuz?' dedi. Ve o adam Mürüvvet'in öğretim hayatı boyunca velisi olacak imzayı attı.
Annesiyle sıkı bir pazarlığa girdi ama ortada pazarlık yapılacak bir para da yoktu. 'Sadece ilk taksiti ödeyin, gerisini ben halledicem' dedi. Olmayan parayı denkleştirdi aile çünkü Mürüvvet'i başka türlü susturmak imkansızdı. Fakat bir süre sonra taksitler ödenmediği için Mürüvvet okuldan atılmakla yüz yüze kaldı. Öğretmenine yalvardı, beni kovmayın diye. Gerekirse erkenden gelip okulu temizleyip sobayı yakabileceğini, karşılığında okuluna devam etmek istediğini söyledi. O kadar çalışkandı ki, müdür okulun tarihinde ilk defa bir öğrencinin bursla okula devam etmesine izin verdi. O da bunun altında kalmadı ve okulunu dereceyle bitirdi.
Okulda bir piyes sahnelenecekti ve Mürüvvet de yan rollerden birini almıştı. Fakat Mürüvvet o kadar deliydi ki, bütün rollerin repliklerini baştan sona ezberlemişti bile. Başrol oyunucusu Güzide (Nükhet Duru'nun annesi) o gün bir kaza geçirdi ve oyun bir anda başrol oyuncusuz kaldı. Zaman yoktu, birisi lazımdı. Ve işte Mürüvvet, oyundan sonra gazetelerin 'Yeni bir Cahide doğdu' diye manşet atacağı performansını gerçekleştirmişti bile.
Tiyatrocu Suat Sim ile kısa süre sonra evlendi ancak bu evlilik çok uzun sürmedi. Bir tane de çocuğu dünyaya geldi Mürüvvet'in. İkinci evliliğini de dublaj sanatçısı Temuçin Caymaz ile yaptı, bir çocuğu daha oldu. Maalesef bu evliliği de uzun sürmedi.
Bir gün sette çocukluğunu anlatıyor Mürüvvet Sim. Ünlü yapımcı Türker İnanoğlu'nun çok dikkatini çekiyor ve Mürüvvet'in çocukluğu senaryo olarak yazılıyor ve ortaya Yumurcak serisi çıkıyor. Hiç bilemezdik ki biz de bu afacan çocuğun aslında Mürüvvet Sim'i canlandırdığını...
Mahallede çocuklar koşturup oynarken anneleri sırtına yelek geçirirmiş terleyip hasta olmasınlar diye. Herkesin annesi bir evden çıkıp çocuğunun yanına gidermiş ama Mürüvvet'e kimse gelmezmiş, gelemezmiş. Gecenin bir saatinde çalışmaktan anca eve dönermiş annesi ve babası. Zaten de hasta olmasından o kadar korkulmayan, üstüne titrenmeyen bir çocukmuş o.
Elinden yününü hiç bırakmadı. Her fırsatta, köşede bir yerde oynamaktan kendini unutmuş bir çocuk olabileceğini aklında tuttu. Mahallede kendi ağladığı zamanları aklından hiç çıkarmadı. Kim bilir kaç çocuğu giydirdi içindeki burukluk ve kocaman şefkatiyle.
Tiyatronun ve sinemanın tıkandığı noktada iş bulamadığı içn Milli Piyango satıcılığı yaptı uzun süre. Ayıp değil ya, ekmek parasıydı nihayetinde.
İstanbul'da lodos çıktıktan sonra dipten deniz yüzeyine çıkan eşyalar, takılar kıyıya vurur. Lodosçular da sahile vuran değerli eşyaları alıp satarak geçimlerini sağlar. Mürüvvet Sim de yaşamının sonuna doğru işte böyle ekmeğini kazanmaya başlamıştı.
Herkesin kendisini bildiği ama adını bilmediği ünlülerden. Şunu okuduktan sonra daha da unutursam şerefsizim.
kader gayrete aşıktır..vay anasını kadere bak,helal sana.herşeyi tek başına başarmış.işte böylelerine cesur diyin,böylelerine alkış tutun!gerçek sanatçı gerçek mücadeleci böyleleri!👏
Hemsehrim oldugundandir belki de, cocuklugumdan beri ismini de bilirim oynadigi filmleri de... Huzur icinde yat altin kalpli guzel insan.