Her yıl 12-18 Aralık tarihleri arasında kutlanan Yerli Malı Haftası'nı hepimiz hatırlarız. Sınıf o hafta süslenir ve bir gün ülkede yetişen ya da imal edilen yiyecekler yenirdi. Hatta öyle bir yenirdi ki bir hafta o çocuklara yemek vermeseniz de olurdu. Sloganımız da belliydi: Yerli malı, yurdun malı, her Türk onu kullanmalı. O günlerden aklımızda kalan bu kutlamaların vazgeçilmezlerini derledik.
Kokusu bir anda sınıfa yayılan, organik mi organik portakal.
Turuncuyla meşhur Mersin ve civarında bolca yetişen, kışların vazgeçilmezi mandalina.
Neredeyse milli gururumuz sayılabilecek ufak ama gayet tatlı muz.
Özellikle düğünlerin vazgeçilmezi olan yer fıstığı, kabuğu çok fazla parçalanması dolayısıyla temizlik yaparken insana zorluk çıkarsa da tadı her şeye değer.
Hiçbir zaman en kaliteli fındıkları yemiş olmasak da yağlı ve büyük Giresun fındıkları masada yerini alır.
O bölgeden olan birisi varsa ona yaptırılır.
Annelerin milli pastasıydı.
Elbette ev yapımı
Eğer bulunabilirse, yoksa da meyve suyu yerine alınırdı.
Onlarca dilim yenebilen, basit ve güzel bir tatlıdır.
Sokakta, evde, iş yerinde... her yerde karşımıza çıktığında afiyetle yediğimiz kestane bu günde de yerini alır.
Patatesli, peynirli, kıymalı.
Bol pudra şekerli.
Hatta o hafta boyu, farklı zamanlarda hangi bölgene ne yetiştiğine dair detaylı dersler işlenirdi.
Ama kutlama başladıktan sonra çocuklar ne hale gelirdi, hatırlarsınız.
Bir süre tatlı ya da meyve görmek istenmezdi.
Üzerinde meyve şekilleri olan mukavva başlıklar olmazsa olmazdı.
Yerli malı haftasın da biri makarna yapıp getirmişti, Markası Nuh'un Ankara Makarna paketinde Ankara yazıyor diye yerli malı sanıyordu -.-
Silifke yoğurduyla ilgili bir türkü gibi bişi vardı demi ya?Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum
Mozaik pasta çekti canım 7 yada 8 yıldır yemiyorum bu hafta sonu yaptırıyım anama