Çocukken bize, sana nasıl davranılmasını istiyorsan, başkalarına da öyle davran diye öğretildi. Peki, madalyonun ters tarafından bakmayı denediniz mi hiç? Yani kendimize başkalarına nasıl davranıyorsak öyle davranmayı.
Cümle bile kafa karıştırıcı öyle değil mi? Kimle konuşsam, ben kendime karşı çok daha sertimdir. Mükemmele ulaşmak için ne gerekirse yaparım. Hatalarımı affetmekte çok zorlanırım… vb. cümleleri duyuyorum. Dürüstçe, çok uzun zaman ben de aynı şeyi yaptım. Hem de çooook uzun zaman.
Her nedense, hep başkalarına öncelik vermek öğretildi bize. Özellikle kadınlara, hele bir de anne iseniz. Evin, kocan, çocuğun…. Eminim erkekler içinde benzer öğreti vardır. O yüzden cinsiyetsiz devam edeceğim yazıma. Kendimize zaman ayırmak, başkalarından çalmak değil, bunu yaptığımız için de vicdan azabı duymamız gerekmiyor. Bu kadar net. Ama bu kadar kolay değil.
Ne de güzel, naif yazmış.. Kalemine sağlık...