'Gerçek kendimiz olmak” deyince içimizden bambaşka biri çıkacak illüzyonuna kapılıyoruz. O da mümkün ama o illüzyon bizi yine kendimizden uzaklaştırıyor. Gerçek kendimizde aslında hepsi olduğumuzu, kendimizi önce hepsiyle kabul edip, seçimlerimize göre hareket etme gücümüz/özgürlüğümüz olduğunu, aslında o gücün hep bizde var olduğunu fark etmekle başlamak...
İşte o zaman gerçek kendimiz olma yolunda ilerleyebiliyoruz. Diğer türlü çaba var, sonuç almakta zorlanıyoruz… Beklediğimizin gerçekleşmesi de gerçekleşmemesi de hayal kırıklığı yaratabiliyor hatta.
“Kendimi olduğum gibi kabul ediyorum” cümlesi harika bir olumlama, harika bir niyet olarak belki ama yeterliliğimizle ölçümlendiğimiz bir dünya düzeninde zor. Dışarıdan onaylanması bir tarafa, kendi yeterliliğimize bile onay vermek güç bazen. “Olduğum gibi” tarifi, ilerlemenin önünde engel, zihin de hemen kaldırıyor zaten..
Akışta olmanın da ne demek olduğunu bile bilmiyor çoğumuz. Oradan oraya sürüklenmek gibi. Yapabilenler çok keyifli de tadını bile almamışlar için gerginlik nedeni.
Dünyayı yönetmek gibi bir işe soyunmuşlar için ise hiç kolay değil. Annemiz, babamız, eşimiz, sevgilimiz, arkadaşımız (18 yaşın altındaki çocuklarımızı ayrı tutuyorum) sevdiğimiz ya da yardımcı olmamız gerektiğine inandığımız herkesi yönetme gayretindeyiz çoğu zaman, daha iyi olacakları inancıyla… Ama bir işe yaramadığını da itiraf etmek lazım objektif bakınca. İyi niyetle, fayda yaratmak için, daha iyi olsunlar diye. Ama onlar adına kararlar, açıkça talep etmedikleri halde destek olma çabamız kendi akışımızı da engelliyor aslında. Aklı başında ve kendine yetebilen herkesin kendine göre bir yaşam yolu olduğunu kabul etmezken, akış ne ki zaten… “Ben onun için de en iyisini biliyorum, o bilmiyordur” yaklaşımını dile getirmesek de bırakamıyoruz… “Kendi akışımı kendim yaratırım ben” hayalindeyiz… Biraz ütopik…
Gerçek kendimiz olmak da akışa girebilmekle ilgili işte. Durduğun yerde durmak değil, tam tersi daha iyi versiyonuna giden yolda cesaretle rüzgârı arkana alabilme becerisi. Gözlerdeki ışıltı, kocaman bir gülümseme, yağları biriktirip kendini koruma ihtiyacı duymayan, ideal kilosundaki beden, güvenli duruş da göstergesi… (Sadece bedeni şekle sokmak için yapılanlar hep eksik.)
Aksiyon da basit aslında... Seni bugüne kadar sen yapan ne varsa önce görmek ve kabul etmek, sonra duygu-mantık sentezinde bazılarından sevgiyle özgürleşebilmek ve en son olarak rüzgârın getirdiği yeni çiçekleri (gerekiyorsa dikenleriyle) kabul edebilmek… Başı belli, sonu belirsiz yaşam yolculuğumuzda keyifle yürüyebilmek. Önce kendi yaşam yolculuğumuzdaki en değerli yol arkadaşımızın kendimiz olduğunu fark edebilmek…
Ve bedenimiz bu yaşam yolculuğumuzun olmazsa olmazı, beden yoksa biz de yokuz çünkü… İyi giyinmek nasıl iyi hissettiriyorsa sağlıklı bir beden de güzel duyguların kaynağı.
Ve bu yüzden öncelikler listemizin başına kendimizi yazmak çok kıymetli, önce kendimiz için yaptıklarımız çok kıymetli ve bu yüzden biz her şeyimizle çok kıymetliyiz…
Hayatın karmaşasına, kendisi için, kendine ulaşmak için kısacık bir mola verebilenlerle 2023 yılında da buluşmalarımız devam etsin.
Şimdiden kendinize şahane bir beden ve harika bir yıl seçmenizi diliyorum.