Yeni yıl yaklaşırken herkes ikiye ayrılıyor:
“Bu sene kesin her şey değişecek” diyenler
ve
“Yeni yıl diye bir şey yok, takvim bu sadece” diye moral bozanlar.Bir psikolog olarak şunu net söyleyebilirim:
Heyecanlanmak kandırılmak değildir.
Beynin hâlâ “ihtimal” üretebildiğini gösterir.
Beyin, başlangıçları sever.
Pazartesiler, ay başları, doğum günleri…
Çünkü “yeniden deneme” hissi yaratır.
Bu yüzden yeni yıla umut bağlamak saflık değil,
insan olmanın çok normal bir yan etkisi.
2. “Bu Sene de Olmaz” Diyen İç Sesin Çok Yorgun
Yeni yıla heyecanlanınca hemen şu cümle gelir:
“Geçen sene de böyle hissetmiştin, bu yıl da bir şey değişmedi”.
‘’Yediğim 12 üzüm de zaten boşa gitti’’.
‘’12 üzüm yediğim halim buysa ben daha da bir şey dilemem’’.
Evet.
Ve bu, bir başarısızlık kanıtı değil.
Sadece hâlâ denemekten vazgeçmediğinin göstergesi.
Psikolojide buna direnç değil, dayanıklılık denir.
Bu yıl kendinden şunları beklemek zorunda değilsin:
Her gün motive olmak
Her şeyi düzeltmek
“En iyi versiyon” olmak
Belki sadece:
Kendinle konuşma tonunu yumuşatmak
Her şeye yetişememeyi kabul etmek
“Bugünlük bu kadar” diyebilmek
Bunlar küçük görünür ama zihinsel yükü ciddi azaltır.
4. Heyecanlanmayı Bırakanlar Daha Olgun Değil
Yeni yıla heyecanlanmamayı “gerçekçilik” sanıyoruz.
Ama çoğu zaman bu, sadece hayal kırıklığından korunma refleksi.
Ve evet, bunu anlamak mümkün.
Ama şunu da söylemek gerek:
Heyecanlanmak, hâlâ bir şeylerin seni ilgilendirdiğini gösterir.
Belki bu yıl:
Çok şey başarmayacaksın
Çok iddialı olmayacaksın
Herkesi etkilemeyeceksin
Ama daha az yorulacaksın.
Ve psikolojik olarak bu, hiç küçük bir hedef değil.
Son söz (psikolog refleksiyle):
Yeni yıl bir mucize vaat etmez.
Ama “bir şeyleri farklı ele alabilirim” hissi yaratır.
Ve bazen insanın ihtiyacı olan tek şey budur.
Dr. Klinik Psikolog Pelin Hazer