Pek çok insan, çocukların iyi huylu, başarılı ve toplum kurallara uyan bir insan olarak yetişmesinin tamamen ebeveynlere bağlı olduğunu düşünür. Bu düşünce, zaten geleneksel ebeveynlik altında ezilen anne ve babanın daha çok baskı altında hissetmesine yol açar.
Emeklemeye başlayan meraklı bebeklerin gördükleri her şeyi ağızlarına götürmesi kadar normal bir şey yok. Bu yüzden evinizin her daim temiz ve düzenli olması çok önemli, ancak evinizi sürekli sterilize etmenize gerek yok. Çocukların bağışıklık sistemi düşünülenden çok daha güçlüdür.
Yapılan bir anket, annelerin doğumdan sonra sadece ev ve bebekleri değil, kendilerinin de bakımlı ve fit görünmeleri gerektiğini düşündüklerini göstermiş. Bu sonuçların yanında, birçok anne bebek sahibi olduktan sonraki birkaç ay duş almaya bile zaman bulamadıklarını söylüyorlar.
Bebeğinizle ne zaman dışarı çıkacağınıza etrafınızdaki insanlar değil, çocuk doktorunuz karar verir. Çocuğunuz aşılı ve herhangi bir sağlık sorunundan muzdarip değilse, doğduktan birkaç ay sonra sizinle dışarı çıkabilir. Ebeveynler kendi arzularına ve uzmanların tavsiyelerine uymalıdır. Yani akrabaların, arkadaşların ve bebeği gören yabancıların görüşlerini dikkate almaya gerek yoktur.
Çocuklar yaramazlık yapar, ağlar ve çığlık atarlar. Başka şekilde kendilerini nasıl ifade edebilirler ki? Çocuğunuzun toplum içerisinde ağlamasından utanmamalısınız. Çocukların robot olmadığını ve yorulmaya, üzülmeye ve sinirlenmeye hakları olduğunu unutmamak gerekir.
Çocuklar ebeveynlerinin davranışlarını kopyalar. Bu, jest ve mimikler için geçerli olduğu gibi eğlenmek için de geçerlidir. Eğitim ve ciddi sohbetlerin yanında oyunlar ve zamanı gelince onlarla çocuk olmak, çocukların gelişiminde büyük rol oynar.
Daha uzmanlar bu konuda ortak bir paydada buluşamamışken erken eğitim hakkında kafanızın karışık olması gayet normal.
Bir taraf, erken eğitimin çocuğun ilerideki okul hayatına adapte olmasına yardımcı olacağını söylüyor. Öte yandan, çoğu insan bu tür derslerin çocukların, çocukluklarını yaşamasını engellediğini söylüyor. Neyi seçerseniz seçin, en önemli şeyin çocuğunuzun gösterdiği gelişim olduğunu unutmayın.
Psikologlara göre, mükemmel bir ebeveyn olmaya çalışmak genellikle sinir krizlerine ve tükenmişliğe yol açıyor. Her şeye yetişememeniz gayet normal, sonuçta siz de insansınız.
Bir bebeği tüm gün kucağınızda tutsanız bile şımartamazsınız. 9 aylık olana kadar, bebekler ebeveynlerini manipüle edemez. Bu yüzden ağlamaları ve çığlık atmaları sizi manipüle etmek için değil, bir şey onları rahatsız ettiği için. Ek olarak, çocuklar ebeveynleriyle sık sık bedensel temas kurduklarında kendilerini daha güvende hissederler.
Uzmanlar bir çocuğun televizyon karşısında ne kadar zaman geçirebileceği konusunda anlaşamasalar da, bunun bebekler için en iyi aktivite olmadığı konusunda hemfikirler. Evet, çocuğunuzu sınırlamalısınız. Ancak yorucu bir günün ardından çocuğunuzun 30 dakika televizyon izlemesine izin vermek ve kenarda biraz dinlenmek, sizin için de iyi olacaktır.
Her ebeveynin kendileri için zaman ayırması gerekir. Kendinize zaman ayırmazsanız bu hem kendinizi hem de çocuğunuzu kötü etkileyebilir. Çocuğunuzu güvenilir bir yere bırakıp bir iki saat kendinize odaklanmanız hiçbir sıkıntı teşkil etmez.
Günümüzde ebeveynlerin her çeşit yemeği pişirmek için fazladan birkaç saat bulması o kadar da kolay değil. Yemek pişirmeyin demiyoruz, sadece her şeye aynı anda yetişememenizde yanlış bir şey yok o kadar. Akşam yemeğinde tatlı yapmaya harcayacağınız zamanı çocuğunuzla yürüyüşe çıkarak değerlendirmek hem çocuğa hem de size iyi gelecektir.
Cinsiyet kalıpları da dahil olmak üzere bir çok yargı çocuklukta oluşur. Bu yüzden bu yargıları çocuklarınıza empoze etmemelisiniz. Annelik sadece temizlik yapmak, yemek pişirmek değildir. Babalık da sadece eve para getirip televizyonun karşısında oturmak değildir.
Günlük hayat işleyişinizden kendinize ve çocuğunuza zamanınız kalmıyorsa, yükünüzü azaltmak için profesyonel hizmet alabilir veya akrabalarınızdan yardım isteyebilirsiniz.
Çocuğunuz yemek konusunda oldukça seçici olabilir. Oyuncaklarla dikkatini dağıtarak ya da şarkılar söyleyerek yemek yedirmeye çalışıyor olabilirsiniz. Bu yaklaşımın çocuğa yarardan çok zararı vardır. Çocuk bir şey yemeyi reddediyorsa ona başka bir yemek önerebilir ya da yemeği başka bir şekilde önüne sunabilirsiniz. Bunun yanında yedikleri yemeklerin miktarını lokma lokma saymak zorunda olmadığınızı da hatırlatalım.
Bazen çocuğunuzun okula gitmemesine izin vermekte hiçbir sorun yoktur. Elbette çocuğun bunu alışkanlık haline getirmemesi için ilk istediğinde direkt izin vermemelisiniz. Ancak okuldaki tempo çocuğunuzu yoruyorsa, bir iki gün nefes almasına izin vermelisiniz.
Çocuklar bazen nerede ne yapacaklarını kestiremezler. Davranışlarından dolayı birisi çocuğunuzu sert bir şekilde eleştiriyorsa, özür dilememelisiniz. Sonuçta büyüdükçe toplumun normlarını öğrenecek. Sadece yapmanız gereken şey, çocuğunuza başkalarından gelen eleştirileri sakince karşılamayı öğretmektir. Bunu, nasıl doğru tepki vereceklerini göstererek öğretebilirsiniz. Anlamaları gereken şey, karşıdan gelen eleştiri mantıklıysa utanmak için hiçbir neden olmadığıdır.
Çocuğunuz için endişelenmeniz doğal, hatta gereklidir. Ancak bu koruma içgüdüsü aşırıya kaçar ve yaptıkları her bir hareketi kontrol etmeye başlarsanız, bu çocuğa zarar verir. Çocuğunuza biraz özel alan verir ve ona güvenirseniz ileriki hayatında zorluklarla daha kolay başa çıkar.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...